بررسی پایداری عملکرد لاین های امیدبخش گندم زمستانه و بینابین با تاکید بر تجزیه AMMI

تعداد 14 ژنو تیپ، در مکان های مختلف اردبیل، اقلید، اراک، زنجان، تبریز، مشهد، جلگه رخ، میاندوآب و کرج از نظر میزان عملکرد و پایداری در قالب طر ح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دوسال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه مرکب در بین مناطق نشان دادکه اثرمتقابل سال× مکان و ژنوتیپ× سال× مکان در سطح آماری01 /0 معنی دار بودند بنابراین به منظور تعیین ژنوتیپ هایی باعملکرد بالاو پایدار، از روش های مختلف پارامتری وغیر پارامتری استفاده شد، و در نتیجه از بین روش های مورد بررسی، روش اثرهای اصلی افزایشی واثرهای متقابل ضرب پذیر(ammi) به لحاظ فراهم آوردن اطلاعات جامع تر در مورد سازگاری و پایداری ژنوتیپ ها در مکان های متفاوت، مورد توجه بود، براساس نتایج تجزیه (ammi) هر چهارمولفه اصلی،ammi1، 2 ammi، 3 ammi و 4 ammi در سطح احتمال اشتباه 01 /0 معنی دار بودند، با توجه به نتایج حاصله از تجزیهammi در مدل های،ammi1، ammi2 وammi3 در مورد پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های شماره 2،5،6،7،8،9، به عنوان ژنوتیپ های سازگار در اکثر مناطق شناسایی شدندکه از ثبات عملکرد و پایداری زراعی برخورداربودند، در این بررسی ژنوتیپ های شماره 13،10،9 با محل کرج سازگاری اختصاصی داشته و ژنوتیپ شماره2 با زنجان و ژنوتیپ شماره4 با مکان های جلگه رخ و اردبیل و ژنوتیپ شماره 7 نسبت به شرایط مشهد، دارای سازگاری اختصاصی بود.