مدل ریاضی نفوذ در کرت‌های شیب‌دار دست نخورده

شناخت عامل های اثر‌گذار بر رابطه بارش و رواناب موجب بهینه‌سازی مدل‌های ریاضی برای تحلیل پدیده مذکور می‌گردد. بدین خاطر ابتدا در 80 کرت آزمایشی ماتریس ضریب همبستگی بین ضریب رواناب و تعدادی از عوامل محیطی یعنی از نظر پستی و بلندی شامل طول کرت و درصد شیب، از نظر خاک شامل درصد رس، درصد لای، درصد ماسه، هدایت الکتریکی، اسیدیته، ضریب سختی، درصد سنگریزه، درصد لاشبرگ و مجموع درصد سنگریزه و لاشبرگ و از نظر پوشش گیاهی شامل درصد تاج پوشش، درصد مواد آلی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد در 77 و بعد در 75 کرت دو واقعه بارندگی دراز مدت با تداوم بیش از 24 ساعت و با شدت متوسط 5/1 میلی‌متر بر ساعت انتخاب شده و مدل ریاضی منحنی نفوذ تجمعی در رابطه با طول کرت در جهت شیب و بر مبنای رگرسیون تهیه گردید. سپس مدل بدست آمده با استفاده از داده‌های یک دسته کرت با شرایط یکسان و تنها با طول‌های متفاوت و برای مقادیر بارش 2/38 و 8/34 میلی‌متر مورد آزمون قرار گرفت. نتیجه آنکه با افزایش طول کرت عمق نفوذ تجمعی افزایش پیدا کرده ولی شدت اثر‌گذاری اندازه طول کرت در میزان نفوذ تجمعی با افزایش طول کرت کاهش پیدا کرده است. در نهایت بعد از طول حدود 22 متر، روند منحنی عمق نفوذ تجمعی با اندازه طول کرت و در جهت شیب غالب تقریباً تبدیل به یک روند خطی با شیب بسیار ضعیف می‌گردد.