تاثیر ریزوباکتری های محرک رشد بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم ( . L aestivum Triticum) در شرایط شوری

به منظور بررسی تاثیر باکتری‌های محرک رشد (pgpr) بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گندم در شرایط شوری آزمایشی در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. رقم گندم شانگهای به صورت تلقیح شده و تلقیح نشده با باکتری‌های محرک رشد azotobacter coroocoocum، azospirillum brasilens، pseudononas putida و bacillus lentus به صورت جداگانه، تلفیقی دو‌گانه، سه‌گانه و مجموعه باکتری‌ها تحت تاثیر شوری در سه سطح 0 ، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثرات انواع باکتری بر کلیه صفات اندازه‌گیری شده و اثرات سطوح شوری به جز نسبت ریشه به ساقه بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده به طور معنی‌داری در سطح یک درصد تفاوت داشتند. اثر متقابل کاربرد باکتری و شوری نیز به جز صفات سرعت و درصد جوانه‌زنی و شاخص بنیه گیاهچه در بقیه صفات تفاوت معنی‌داری ایجاد نمود. تلقیح باکتری ازتوباکتر و آزوسپیریلوم به تنهایی و مجموعه باکتری‌ها نسبت به شاهد درصد و سرعت جوانه‌زنی بذر را به طور معنی‌داری افزایش دادند. مجموعه ازتوباکتر و آزوسپیریلوم، مصرف تلفیقی آزوسپیریلوم و باکتری‌های سودوموناس و باسیلوس و مجموعه کلیه باکتری‌ها سبب افزایش معنی‌دار شاخص بنیه گیاهچه گردید. طول ساقه و ریشه تحت تاثیر شوری قرار گرفته و با افزایش شوری به طور معنی‌داری کاهش یافت. در هر دو سطح شوری کاهش طول ریشه در تیمارهای تلقیح باکتری آزوسپیریلوم و مصرف تلفیقی آن با ازتوباکتر و مصرف مجموعه باکتری‌ها تفاوت معنی‌داری با شاهد بدون تنش نداشته است. ایجاد تنش شوری با غلظت 6 دسی زیمنس بر متر وزن خشک ساقه را به طور معنی‌داری کاهش داد اما این کاهش وزن خشک ساقه در مصرف دوگانه ازتوباکتر، آزوسپیریلوم در هر دو سطح شوری تفاوت معنی‌داری نداشته است.