اثر مصرف آزوسپریلوم، ازتوباکتر و کمپوست همراه با کود شیمیایی بر عملکرد و جذب عناصر در لوبیای معمولی

به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و کمپوست قارچ بر عملکرد، اجزای عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم لوبیا تحت تلقیح با باکتری‌های آزوسپریلوم و ازتوباکتر، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه رشت اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح مختلف کود نیتروژن (0، 75 و 150 کیلوگرم اوره در هکتار) و تیمارهای غیر شیمیایی (باکتری آزوسپریلوم، باکتری ازتوباکتر، کمپوست قارچ (2 تن در هکتار)، کمپوست قارچ + آزوسپریلوم، کمپوست قارچ + ازتوباکتر و شاهد) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در هر سه سطح کود نیتروژن تیمارهای غیر شیمیایی مقدار کلروفیل برگ، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و عملکرد بیولوژیک را به طور معنی‌دار نسبت به شاهد افزایش دادند. همچنین تیمارهای غیرشیمیایی در سطح صفر، 75 و 150 کیلوگرم نیتروژن، عملکرد دانه را به ترتیب 19 تا 63، 10 تا 74 و 5 تا 65 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند و بیشترین عملکرد دانه (3067 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آزوسپریلوم + کمپوست قارچ در سطح 75 کیلوگرم کود نیتروژن به‌دست آمد. در اغلب تیمارهای غیرشیمیایی، با افزایش مصرف کود نیتروژن، غلظت نیتروژن و فسفر اندام هوایی و دانه و غلظت پتاسیم دانه کاهش یافت، ضمن آن‌که تیمار آزوسپریلوم + کمپوست قارچ نسبت به سایر تیمارها برتری معنی‌دار داشت. بنابراین برای افزایش عملکرد و کیفیت دانه لوبیا کاربرد کمپوست قارچ و 75 کیلوگرم در هکتار اوره تحت تلقیح با باکتری آزوسپریلوم در شرایط مشابه آزمایش بهره برد.