تاثیر پاکلوبوترازول بر خصوصیات فیزیولوژیکی دو رقم کنجد (sesamum indicum l.) تحت تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثرات پاکلوبوترازول بر دو رقم کنجد (sesamum indicum) در شرایط تنش خشکی و بررسی واکنش ارقام بر خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-93 در گلخانه واحد آموزشی کردکوی انجام شد. تیمارها شامل ارقام کنجد (یلووایت و اولتان)، سه سطح آبیاری(50،20 و 80 درصد ظرفیت زراعی خاک) و سه غلظت کاربرد پاکلوبوترازول(0، 7.5 و 15 میلی‌گرم در لیتر) بودند. داده‌ها با نرم افزار آماری sas تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثررقم، سطوح آبیاری و پاکلوبوترازول بر صفات وزن هزار دانه، عملکرد، پرولین، موم برگ، کاتالاز برگ و ریشه، نشاسته و کربوهیدرات‌های محلول معنی‌دار شدند. همچنبن غلظت انباشتگی موم کوتیکولی برگ در تنش خشکی شدید و بیشترین غلظت پاکلوبوترازول، 4 برابر آبیاری مطلوب و عدم مصرف پاکلوبوترازول بود. فعالیت آنزیم کاتالاز ریشه، کاتالاز برگ و پرولین برگ در 15 میلی گرم پاکلوبوترازول و در تنش آبی شدید به ترتیب 2،0.9 و 0.4 برابر عدم مصرف پاکلوبوترازول و آبیاری مطلوب بود. میزان کربوهیدرات برگ در خشکی شدیدو با بیشترین غلظت پاکلوبوترازول 0.6 برابر آن درشاهد بود. در آبیاری مطلوب با 15 میلی‌گرم پاکلوبوترازول، 13.3 گرم در هر بوته با وزن هزاردانه3.61 نسبت به شاهد بیشترین بودند. همچنین رقم اولتان نسبت به یلووایت به بیشترین غلظت مصرفی پاکلوبوترازول به دلیل تاثیر بر اسمولیت‌ها و آ نزیم کاتالاز، واکنش مثبت نشان دادند.