آنالیز کمّی امنیت غذایی در استان خراسان رضوی بر مبنای تولید سیب‌زمینی

مفهوم امنیت غذایی از کشاورزی پایدار وسعت بیشتری دارد لذا برای تحقق آن در جوامع مختلف، عوامل متعددّی نظیر دسترسی، توانایی تهیه، بهره‌برداری و ثبات مواد غذایی به عنوان ارکان اصلی نقش دارند. در این پژوهش شاخص‌های امنیت غذایی مورد نیاز محاسبه و با استفاده از پرسشنامه میزان مصرف سیب زمینی در استان خراسان رضوی تعیین و میانگین عملکرد کشاورزان خبره طی دو سال اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد بین تولید سیب‌زمینی (63 گرم به ازای هر نفر در روز) با میزان تقاضا (125 گرم به ازای هر نفر در روز) 198.5 درصد تفاوت وجود داشت و تولید سرانه پاسخگوی تقاضای جمعیت استان نبود. بر این اساس نیاز به واردات سیب‌زمینی برابر با 155.5 هزار تن بدست آمد.  با این حال 4 /2 درصد از انرژی غذایی، 2.8 درصد پروتئین، 11.9 درصد ویتامین c و بین 1 تا حدود 10 درصد ویتامین‌های گروه b مورد نیاز افراد از تولیدات سیب‌زمینی استان فراهم شد. همچنین نتایج نشان داد تولید کشاورزان خبره 22 درصد بالاتر از برآورد وزارت کشاورزی برای استان بود که این مقدار 80.8 گرم سیب‌زمینی را برای مصرف روزانه افراد تامین نمود و خلا عملکرد بین کشاورزان خبره و میانگین تولید استان 50.8 هزار تن بدست آمد. نتایج حاصل با آنکه حاکی از عدم وجود امنیت غذایی از نظر میزان تولید سیب‌زمینی و انرژی غذایی آن بود امّا بر تولید منطقه ای سیب‌زمینی بر مبنای مدیریت اعمال شده توسط کشاورزان خبره به عنوان یک روش‌ فشرده‌سازی بوم‌شناختی موثر در تحقق امنیت غذایی پایدار تاکید داشت.