میاز محوطه دهانی ناشی از سارکوفاگا هموروئیدالیس در یک راس گوسفند (گزارش بالینی)

به آلوده شدن بافت‌های مهره‌داران توسط نوزاد دوبالان، میاز گفته می‌شود. مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس یکی از انگل‌های خارجی اختیاری است که می‌تواند باعث میاز بافت‌های نرم در دام‌ها و انسان شود. به‌نظر می‌رسد گزارش حاضر، اولین گزارش میاز محوطه دهانی به‌همراه تحلیل استخوانی در گوسفند است که توسط نوزاد مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس ایجاد شده است. یک راس گوسفند دمبه‌دار یک ساله با علائم بی‌اشتهایی، زخم‌های محوطه دهانی، لاغری پیشرونده و افسردگی به درمانگاه دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان ارجاع داده شد. در معاینه محوطه دهانی زخم‌های نکروتیک به‌همراه غشای دیفتریتیک، نکروز و التهاب بافت لثه، جابه‌جایی و لق شدن دندان‌های فک پایین و چندین حفره عمیق بر روی فک بالا و پایین در اطراف دندان‌های جلویی به‌همراه تعدادی لارو مگس مشاهده شد که با بوی بسیار نامطبوع و گندیدگی همراه بود. در تصویر رادیوگرافی نیز از بین رفتن یکپارچگی و تحلیل استخوان‌های فک بالا و پایین کاملا مشهود بود. در بررسی انگل شناسی و بر اساس مطالعه میکروسکپی خصوصیات مورفولوژیکی لاروها (شامل سه شکاف‌ تنفسی مستقیم و عمودی به‌همراه پریتریم باز در سطح جانبی بند آخر قسمت خلفی) و مقایسه با کلید تشخیصی استاندارد، نوزاد‌های جدا شده از ضایعه، لارو مگس سارکوفاگا هموروئیدالیس تشخیص داده شدند. با توجه به مطالب یاد شده، آموزش دامداران در کنترل شرایط ایجاد کننده زخم‌ها در جهت پیشگیری از ابتلای دام‌ها به بیماری میاز می‌تواند نقش به سزایی در کاهش خسارات اقتصادی داشته باشد.