بررسی تاثیر مزمن آلاینده بوتاکلر برروی شاخص‌های آسیب‌شناسی بافت کلیه و عضله در ماهی قرمز (Carassius Auratus)

بررسی آسیب‌ها و تغییرات بافت شناختی به منظور تخمین تاثیرپذیری موجودات زنده از مواد و آلاینده‌های شیمیایی اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق به منظور ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیکی عضله و کلیه ماهی حوض goldfish (carassius auratus) در مواجهه با آلاینده آلی بوتاکلر در سال 1393 به اجرا در آمده است. بدین منظور 32 قطعه ماهی گلد فیش بالغ تهیه و در 4 آکواریوم(8 قطعه ماهی در هر آکواریوم) در معرض سه غلظت زیرکشنده آلاینده بوتاکلر 60 درصد به میزان 1/0، 14/0 و 28/0 میلی‌لیتر بر لیتر و یک آکواریوم شاهد به مدت دو هفته، قرار گرفتند. سپس، از هر تیمار 6 قطعه ماهی به صورت تصادفی انتخاب شد، بخش میانی هر دو کلیه و نیز بافت عضله از بخش زیرین باله پشتی آن‌ها جدا شد. بافت‌ها در محلول بوئن فیکس شد و پس از طی مراحل بافت شناسی، برش های 6 میکرونی تهیه و با روش هماتوکسیلین_ائوزین رنگ‌آمیزی شد. یافته‌های بافتی در این پژوهش دال‌بر تغییر پاتولوژیکی نظیر افزایش مراکز ملانوماکروفاژ، چروکیدگی گلومرول‌ها و اتساع فضای بومن، کاهش یا انسداد فضای ادراری، اتساع مویرگ‌های گلومرولی، ضخیم شدن غشاء پایه گلومرولی، دژنرسانس سلول‌های ادراری و جدا شدن سلول‌ها از غشاء پایه، نفوذ لکوسیت‌ها، خونریزی و نکروز لوله‌های ادراری در کلیه بود. همچنین با افزایش غلظت بوتاکلر در تیمارهای مختلف وسعت و شدت ضایعات افزایش نشان داد. یعلاوه تغییر پاتولوژیکی بافتی از قبیل تغییرات در خطوط، هسته‌، تورم ابری، دژنرسانس هیالین، دژنر سانس دانه‌ای و نکروز در بافت عضلانی مشاهده شد که بیشترین شدت تخریب در غلظت 28/0 میلی لیتر بر لیتر بود.