مطالعه عفونت تجربی ویروس بیماری نیوکاسل در جوجه‌های مادر بومی متعاقب آلودگی ویروس بیماری بورس عفونی

نشانه‌های بالینی، جراحات ماکروسکوپی، گسترش ویروس در بافت‌ها و انتشار در محیط و پاسخ‌ ایمنی هومورال به ویروس حاد نیوکاسل در جوجه‌های مادر بومی متعافب آلودگی به ویروس گامبورو مورد بررسی قرارگرفت. یک‌صد و بیست جوجه‌ی مادر بومی یک روزه به‌طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه‌های گروه اول و دوم در سن یک‌روزگی به ویروس بیماری بورس عفونی با دوزcid50 103 به داخل بورس تلقیح شدند. جوجه‌های گروه یک و سه در 30 روزگی با 1/0 میلی لیتر از مایع آلانتوئیک حاوی eid50105 ویروس نیوکاسل به روش چشمی بینی تلقیح شدند و گروه چهارم به عنوان کنترل منفی نگه‌داری شدند. جوجه‌ها بعد از تلقیح، روزانه چهار بار ازنظر نشانه‌های درمانگاهی مشاهده شدند. در روزهای دو، 5، 10، 15 و 18 پس از تلقیح ویروس نیوکاسل، سوآب از نای و کلواک چهار جوجه ازهر گروه‌ تهیه شد. همچنین چهار جوجه از هر گروه در روزهای دو، 5، 10 و 15، کشتارشده و نمونه‌های بافتی از مغز، نای، ریه، کلیه و کبد برای ردیابی ویروس با روش rt-pcrبرداشته شدند. نتایج نشان داد نشانه‌های بالینی بیماری نیوکاسل درگروه‌های آلوده به ویروس گامبورو و نیوکاسل شدیدتر بود و این جوجه‌ها مدت طولانی‌تری ویروس نیوکاسل را از نای و کلواک دفع کردند وعیار پادتن ضدویروس نیوکاسل کمتری داشتند. آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد آلودگی جوجه‌های مادر بومی به ویروس گامبورو بر پاسخ ایمنی هومورال پرنده تاًثیر داشته است (p<0.001). مطالعه نشان داد ویروس بیماری گامبورودرجوجه‌های مادر بومی می‌تواند منجربه حساسیت بیش‌ترآن‌ها به بیماری نیوکاسل و تشدید بیماری‌زایی و دفع ویروس شود.