تشخیص آسیب‌شناسی و ملکولی ویروس آبله پرندگان در مرغان بومی شهر خرم‌آباد

آبله یک بیماری ویروسی متداول و واگیردار در گونه‌های مختلف پرندگان اهلی و وحشی با گسترش جهانی است که عموماً برای گونه‌های مختلف پرندگان اختصاصی میزبان است. در مطالعه حاضر، همه‌گیری‌های آبله پرندگان در مرغان بومی حومه خرم‌آباد با علائم بالینی نظیر بی‌اشتهایی، کز کردن، ژولیدگی پرها، ضایعات به صورت ندول‌های زگیل مانند بر روی تاج، ریش و اطراف پلک‌ها، روی سطح دهان، حلق و اپیگلوت با میزان ابتلای 50 درصد و تلفات پنج تا 20 درصد مورد بررسی قرار گرفتند. در آزمایش هیستوپاتولوژی ضایعاتی از قبیل دژنرسانس، واکوئلدار شدن و هیپرپلازی سلول‌های پوششی و گنجیدگی‌های ائوزینوفیلیک درون سیتوپلاسمی (بولینجر بادی) در سلول‌های مبتلا مشاهده گردید. در آنالیز فیلوژنی جدایه‌های fowl pox virus تعیین توالی شده در مطالعه حاضر دور از دیگر جدایه‌های ایران و در کنار جدایه‌هایی از تانزانیا، مصر و آلمان قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که آگاهی از وضعیت وقوع آبله در مرغان بومی با توجه به آسیب این بیماری به اقتصاد مناطق روستایی و نقش آنها به عنوان منبع بیماری برای گله‌های طیور صنعتی واجد اهمیت زیادی است.