مقایسه حدت و تغییرات هیستوپاتولوژی جدایه‌های nc-1 و nc-sweb1 نئوسپورا کانینوم در تخم‌مرغ جنین‌دار

علی‌رغم وجود اطلاعات محدود در مورد نقش پرندگان در زمینه عفونت با نئوسپورا کانینوم، تا کنون گزارشی در مورد نقش جوجه‌های نژاد گوشتی در زمینه عفونت با این انگل وجود ندارد. در این مطالعه، دو جدایه nc-1 و nc-sweb1 نئوسپورا کانینوم جهت تلقیح در تخم‌مرغ جنین‌دار نژاد گوشتی مورد استفاده قرار گرفت. برای هر یک از جدایه‌ها، شش رقت مختلف (10، 102، 103، 104، 105 و 106) تهیه گردید. برای هر رقت یک گروه 10 تایی تخم‌مرغ جنین‌دار و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. تلقیح رقت‌های مختلف هر جدایه در مایع کوریوآلانتوئیک تخم‌مرغ‌های جنین‌دار در روز نهم انجام شد. میزان مرگ و میر، تغییرات ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی بافت‌های جنین‌های مرده و جوجه‌هایی که تا یک ماه بعد از جوجه‌ریزی نگهداری‌شده بودند مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان مرگ و میر در هر دو جدایه nc-1 و nc-sweb1 نئوسپورا کانینوم وابسته به دوز تاکی‌زوئیت تلقیح شده بود و بدین صورت که در مقادیر بیشتر تاکی‌زوئیت مرگ و میر و ضایعات هیستوپاتولوژی بیشتر و شدیدتر بود. از طرفی مقایسه میزان مرگ و میر تخم‌مرغ‌های جنین‌دار با هر دو جدایه nc-1 و nc-sweb1 با استفاده از آزمون آماری فیشر نشان داد که میزان تلفات کل در دو گروه از لحاظ آماری تلفات معنی‌داری دارد (p<0/05) و با توجه به متوسط دوز کشنده (ld50) که برای جدایه‌های nc-1 و nc-sweb1 به ترتیب 5/1 10 و 1/1 10 بود، می‌توان نتیجه گرفت که حدت نئوسپورا جدایه یک از جدایه سوئد بیشتر است. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که از تخم‌مرغ جنین‌دار می‌توان به عنوان یک مدل حیوانی در ارزیابی حدت جدایه‌های مختلف نئوسپورا کانینوم استفاده کرد.