اثر افزودنی‌های باکتریایی بر بافت‌شناسی ژژنوم بلدرچین‌های ژاپنی با کمبود پروتئین تغذیه‌ای

پس از پی‌بردن به اثرات مضّر مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها بر سلامت گله‌های طیور و به‌دنبال آن سلامت جوامع بشری، تکاپو برای استفاده از مواد جایگزین افزایش یافت. ازجمله مناسب‌ترین موادی که تاکنون شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته‌اند، مواد پری‌بیوتیک، پروبیوتیک‌ها و سین‌بیوتیک‌ها می‌باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و سین‌بیوتیک در جیره غذایی بر فراسنجه‌های هیستومورفومتری ژژنوم، به‌عنوان محل اصلی جذب مواد غذایی، در بلدرچین ژاپنی است. تاثیر پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و سین‌بیوتیک در جیره‌های با کمبود پروتئین بر هیستومورفومتری ژژنوم در یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با دوسطح پروتئین (توصیه‌شده و 10 درصد کمتر) و چهار‌نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری‌بیوتیک تکنوموس و مخلوط آن‌ها به‌عنوان سین‌بیوتیک) در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار نسبت طول پرز به ‌عمق کریپت در گروه‌های تغذیه شده با جیره‌های کمبود پروتئین بود (p<0.05). نسبت طول پرز به‌عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتئین توصیه‌شده به‌همراه افزودنی سین‌بیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود (p<0.05). تعداد سلول‌های جامی در جیره‌های کم پروتئین افزایش معنی‌دار نسبت به جیره معمولی داشت (p<0.05). همچنین ضخامت لایه‌عضلانی در جیره‌های کم پروتئین و بدون افزودنی، افزایش معنی‌داری نشان داد (p<0.05). این درحالی بود که در بررسی سایر فراسنجه‌ها اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و سین‌بیوتیک در جیره‌هائی با کمبود پروتئین، با بهبود فراسنجه‌های هیستومورفومتریک ژژنوم روده بلدرچین ژاپنی، می‌تواند موجب بهبود جذب روده‌ای در آن‌ها ‌شود.