مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه جداسازی، روش‌های تشخیصی و مقاومت دارویی سالمونلا در ایران

 عفونت‌های سالمونلایی از مهم‌ترین مشکلات بهداشت عمومی در جهان بوده و در اکثر نقاط جهان بخصوص در کشورهای در حال توسعه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این میان ماکیان، انسان، دام و مواد غذایی در انتقال عامل عفونت، از نظر جنبه اقتصادی و بهداشت عمومی نقش مهمی ایفا می‌کنند . مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که هنوز سالمونلا انتریتیدیس و سالمونلا تیفی موریوم از سروتیپ‌های غالب می‌باشند. با توجه به محدودیت‌ها و مشکلات روش‌های جداسازی آزمایشگاهی می‌توان از روش‌های ملکولی به عنوان روشی سریع، ارزان، اختصاصی و با حساسیت بالا در تشخیص استفاده نمود. یافتن منشاء عفونت و کانون‌های آن می‌تواند در بهبود استراتژی‌های کنترلی حائز اهمیت باشد. گسترش ژن‌های مقاومت پلاسمیدی در میان سروتیپ‌های مختلف سالمونلا جدا شده از موارد انسانی، طیوری و دامی و انتقال آنها در بین موارد فوق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. شناسایی مقاومت‌های دارویی و جلوگیری از انتشار آن‌ها می تواند بعنوان  یکی از مسائل مهم در درمان باشد و بررسی این مقاومت‌ها به منظور جلوگیری از بروز سویه‌های مقاوم امری ضروری می‌باشد. با مشخص شدن الگوی مقاومتی باکتری‌های جداشده می‌توان پروتکل‌های درمانی را اصلاح و آنتی بیوتیک‌های موثرتر را جایگزین نمود.