مطالعه پراکندگی اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم (اسکریابین، 1913) به روش شناورسازی در گوسفندان استان مازندران

اورنیتو بیلارزیوز، بیماری ناشی از کرم پهن اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم می باشد که موجب خسارات اقتصادی از جمله کاهش فراورده های دامی از قبیل توقف رشد، کاهش پشم، گوشت و وزن گوسفندان دامداری ها می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی وجود انگل اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم و تعیین میزان آلودگی در گوسفندان استان مازندران می باشد. برای این منظور در سال های 88-1384 تعداد 900 نمونه مدفوع گوسفند و 1200 نمونه حلزون از مناطق مختلف استان مازندران جمع آوری و تشخیص داده شد. نمونه های مدفوع به صورت تصادفی گرفته شده و با روش های معمول انگل شناسی شامل روش مستقیم و کلی تون لین با استفاده از کلرور روی اشباع شده برای شناور سازی تخم های سنگین اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم آزمایش شدند. از تعداد 900 نمونه مدفوع گوسفند که در دو فصل بهار و پاییز سالهای 84 تا 88 گرفته شد آلودگی به اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکم در مناطق بابلسر (فیروز آباد، حسن آباد، قایمیه و مطهری)، بهشهر(کلاک و لله مرز) و بهنمیر(عزیزک) مثبت گزارش شد که درصد آلودگی در این مناطق 27 درصد بود. نمونه های فیروز آباد و بابلسر 100 درصد آلوده بودند و بیشترین تعداد تخم مشاهده شده در یک گرم مدفوع 23 عدد در منطقه قایمیه بابلسر مشا هده شد. نمونه های شهرستانهای نور، نوشهر، چالوس و جویبار منفی بودند و در مجموع میانگین کل آلودگی گوسفندان استان مازندران 15 درصد بود.از تعداد 1200 حلزون جمع آوری شده 60 درصد پلانوربیس، 10 درصد لیمنه آ، 4 درصد سوکسینیا و 26 درصد نیزفیزا تشخیص داده شد.