اثراستفاده همزمان پروبیوتیک و مولتی‏آنزیم (پری‏مالاک و کمین) بر عملکرد جوجه‌های گوشتی با جیره‌های بر پایه گندم و جو

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر استفاده همزمان آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی بود. این آزمایش به مدت 45 روز و با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی، در 6 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. جیره‌های غذایی بر پایه گندم و جو، برای همه گروه‌های آزمایشی ثابت در نظر گرفته شد. آنزیم مورد استفاده در سه سطح (سطح صفر، نصف سطح توصیه شده و سطح توصیه شده (500 گرم) ) و پروبیوتیک مورداستفاده در دو سطح (سطح صفر، سطح توصیه شده) به کاربرده شدند. در سن 45 روزگی، جوجه‌ها برای آخرین بار وزن کشی شده و وزن زنده هر تیمار مشخص گردید. سپس از هر تکرار دو نمونه (جوجه) که از نظر وزن زنده میانگین هر تیمار را داشتند، به منظور بررسی صفات لاشه و خصوصیات قسمت‌های مختلف روده ذبح گردیدند. نتایج حاصله از آزمایش نشان داد که در کل دوره آزمایش (45-1 روزگی) آنزیم مورد استفاده در سطح توصیه شده به طور معنی‌داری باعث افزایش میانگین وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی شده است (05/0 > p). استفاده از پروبیوتیک نیز به صورت معنی‌داری باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0 > p). استفاده از آنزیم و پروبیوتیک در مصرف خوراک تفاوت معنی‌داری نداشت. افزایش درصد لاشه نیز در مورد اثر اصلی آنزیم، پروبیوتیک و استفاده همزمان آنها اختلاف معنی‌دار نشان داد(05/0 > p). اما در درصدهای ران و سینه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. همچنین درصد چربی محوطه بطنی در استفاده همزمان از آنزیم و پروبیوتیک کاهش یافت (05/0 > p). اما کاهش درصد‌های مربوط به کبد، دیودنوم و طول ژیوژنوم تنها در زمان استفاده از آنزیم تفاوت معنی‌دار نشان داد (05/0 > p). به طور کلی استفاده از آنزیم و پروبیوتیک به تنهایی به دلیل تاثیر مطلوب بر ضریب تبدیل غذایی، قابل توصیه است اما استفاده همزمان آنها تاثیر مطلو‌‌‌ب‌تری بر عملکرد پرنده نداشت.