مروری برگیاهان دارویی با تکیه بر خواص ضدمیکروبی

استفاده از گیاهان دارویی دارای قدمت طولانی در ایران و جهان است به طوری که تخمین زده شده است که بیش از 80% از جمعیت جهان از طب سنتی (عصاره‌های گیاهی یا ترکیبات فعال آنها) برای رفع نیازهای بهداشتی خود استفاده می‌کنند .علاوه بر این، بیش از 50٪ از کل داروهای جدید بالینی دارای منشا طبیعی هستند. گیاهان دارویی ممکن است توانایی درمان مقاومت باکتریایی در برابر بسیاری از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها را داشته باشند. یکی از مزایای استفاده از گیاهان دارویی، اثرات چندگانه آنها است. با توجه به تعداد ترکیبات شیمیایی در گیاهان، نمی‌توان مکانیسم واحدی برای اثرات ضدباکتریایی آنها در نظر گرفت بلکه آنها هدف‌های متعددی در سلول دارند. همچنین نحوه عملکرد داروهای ضدمیکروبی بسته به ترکیبات گیاه بسیار متفاوت هستند. که این ترکیبات در یک گیاه واحد رشد یافته در مناطق مختلف جغرافیایی نیز متفاوت است. همچنین از آنجا که ضوابط استاندارد برای ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی گیاهان وجود ندارد، نتایج در بین نویسندگان مختلف بسیار متفاوت است. اما به هرحال فرآورده‌های دارویی زیادی ماز گیاهانی مانند بابونه و آویشن در ایران و دنیا تولید و مصرف می‌شوند که به بخشی از آنها در این مقاله اشاره شده است.

A review on medicinal plants; An emphasis on antimicrobial effects

More than 80% of the world’s population relies on traditional medicine (Herbal extracts or their active ingredients) for their health needs for their health needs. In addition, more than 50% of all modern clinical drugs are of natural origin. Herbs may have the ability to treat bacterial resistance to many types of antibiotics. One of the benefits of using the herbs is their multiple effects. In particular, many plants have a high ability to fight bacterial and fungal pathogens. Given the number of chemical compounds in plants, it is not possible to consider a single mechanism for their antibacterial effects, but they have multiple purposes in the cell. Also, the antimicrobial mechanisms are very different depending on the composition of the plant. Since the antibacterial effect of medicinal plants depends significantly on the phytochemical properties of the family and subfamily, it is not surprising that differences in the antibacterial effect of samples taken from the same plant from two different regions are observed. In traditional Iranian medicine, the use of herbs in the treatment of burns, skin disorders, infectious diseases, sepsis and inflammation is common. Because there are no standard criteria for evaluating plant antimicrobial activity, the results vary widely from author to author. Standardizing extraction methods and in vitro tests to search for new antimicrobial drugs from plants will be very useful so that the results are more systematic and their interpretation is simpler and more accurate.