تاثیر امتیاز وضعیت بدنی میش در زمان جفتگیری بر صفات وزن بدن و تعداد بره در گوسفندان خالص و آمیخته زل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر امتیاز وضعیت بدنی میش بر صفات وزن بدن بره و تعداد بره در هر زایش بود. بدین منظور امتیاز وضعیت بدنی 132 راس میش (50 میش آمیخته زل و دالاق و 82 میش زل)، در زمان جفتگیری مورد بررسی قرار گرفت. میش ها در محدوده سنی دو تا چهار سال و دامنه وزنی 34.5 تا 63.5 کیلوگرم قرار داشته و از نظر امتیاز وضعیت بدنی به پنچ گروه با فاصله یک واحد (1 تا 5) تقسیم شدند. میش‌های با امتیاز 3 و 5 به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را داشتند. در مقایسه گوسفندان زل با آمیخته زل و دالاق، بره‌های آمیخته وزن تولد تا شیرگیری بیشتری را نشان دادند (0.05 >p). درصد دوقلوزایی نیز در گوسفندان آمیخته بیشتر از زل بود (0.001 > p). اثر نمره بدنی میش بر وزن بره‌ها در سنین مختلف و تعداد نتاج در هر زایش، معنی‌دار بود (0.05 > p). بره‌های میش‌هایی با امتیاز بدنی 4 و 5 وزن بدن بیشتری در زمان تولد، یک ماهگی و شیرگیری نشان دادند (0.05 > p). بیشترین درصد دوقلوزایی در میش‌هایی با امتیاز بدنی 3 و بیشتر مشاهده شد (0.05 > p). با توجه به اثر امتیاز وضعیت بدنی میش بر میزان دوقلوزایی و وزن بدن بره‌ها، پیشنهاد می‌شود که به منظور دستیابی به عملکرد تولیدی و تولیدمثلی بهتر در میش‌های نژاد زل حداقل امتیاز وضعیت بدنی 3 در مدیریت گله درنظر گرفته شود.