بررسی اثر باکتری آئروموناس هیدروفیلا بر ساختار بافتی کبد و اندام‌های ایمنی ماهی شانک زردباله (acanthopagrus latus)

یکی از مشکلات عمده و قابل توجه در پرورش ماهیان و آبزی پروری در کل دنیا، بیماری‌های باکتریایی است. باکتری آئروموناس هیدروفیلا یک عامل بیماری‌زای فرصت طلب است. این باکتری مسئول گستره وسیعی از بیماری‌های باکتریایی در ماهیان می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی ساختار بافتی کبد، طحال و راس کلیه در ماهی شانک زردباله تحت مواجهه با باکتری آئروموناس هیدروفیلا به روش غوطه وری بود. به همین منظور، 90 ماهی شانک زردباله به مدت 3 هفته تحت مواجهه با غلظت هایی شامل(cfu/ml10^6 و cfu/ml10^3) از آئروموناس هیدروفیلا قرار گرفتند. پس از تشریح ماهی نمونه‌های بافتی از کبد، طحال و راس کلیه اخذ و در محلول فرمالین بافر 10 درصد جهت تثبیت شدن قرار داده شد. مقاطعی به ضخامت 65 میکرومتر از بافت‌ها تهیه گردیده و با هماتوکسیلینائوزین برای بررسی با میکروسکوپ نوری رنگ‌آمیزی شدند. بر طبق نتایج، تغییرات آسیب‌شناختی در اندام کبد شامل، هیپرتروفی هسته، هیپرتروفی یاخته‌ای، وجود یاخته‌هایی با اشکال نامنظم، واکوئله شدن یاخته‌های کبدی، قرار گرفتن هسته در موقعیت جانبی، اتساع سینوزوئیدی، اتساع فضای دیس، واکوئله شدن هسته، دژنره شدن سیتوپلاسم، تجمعات ملانوماکروفاژی، احتقان خون، بافت مردگی، دژنره شدن هسته و خونریزی بود. در اندام طحال تغییرات ساختار بافتی شامل افزایش تجمعات و تراکم ملانوماکروفاژی در تمامی نمونه‌ها بود. تغییرات آسیب شناختی مشاهده شده در راس کلیه شامل خونریزی، تجمعات ملانوماکروفاژی، کشیده شدن غشای پایه لوله‌های کلیوی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عفونت ایجاد شده به وسیله آئروموناس هیدروفیلا باعث تغییر در ساختار بافتی کبد و اندام‌های ایمنی (طحال و راس کلیه) می‌شود.