تحلیل تابع توزیع احتمال وقوع شدت و مدت به منظور پهنه بندی خشکسالی در ناحیه ایران مرکزی

بررسی احتمال وقوع شدت خشکسالی ها و مدت آن به عنوان یک تحلیل استوکاستیک از وقوع دوره های خشکسالی به شمار می آید. در این مطالعه این دو ویژگی خشکسالی به صورت توامان بر روی 34 ایستگاه سینوپتیک واقع در ایران مرکزی به منظور پهنه بندی خشکسالی مورد بررسی واقع گردید. در ابتدا به منظور تحلیل فراوانی منطقه ای شدت خشکسالی و دوره تداوم آن، از روش گشتاورهای خطی استفاده گردید. به طوری که نتایج نشان داد که هر چند منطقه ایران مرکزی به لحاظ توزیع جغرافیایی شدت خشکسالی ناهمگن می باشد اما دوره تداوم خشکسالی در این منطقه از همگنی مناسبی برخوردار می باشد. به منظور تحلیل فراوانی 15 تابع توزیع فراوانی مورد استفاده قرار گرفت و بهترین تابع توزیع برای هر ایستگاه بر اساس حداقل مربعات خطا مشخص شد. تابع توزیع پیرسون iii نیز بر اساس آماره zdist به عنوان بهترین تابع منطقه ای برای هر دو پارامترانتخاب گردید. نتایج همچنین بیانگر این مطلب می باشد که پراکنش شدت خشکسالی در دوره بازگشت های پایین در ایران مرکزی تقریباً یکنواخت می باشد، اما در دوره برگشت های بالا، شدت خشکسالی در مناطق شرقی و جنوب غربی منطقه از شدت بالاتری برخوردار می باشد. و مناطق جنوب غربی منطقه بخصوص استان اصفهان به علت بالا بودن تداوم خشکسالی های شدید نیازمند مدیریت بحران و مدیریت منابع آب به منظور کاهش اثرات مخرب خشکسالی می باشد.