ارزیابی تراکم شبکه باران‌سنجی استان گلستان با استفاده از روش همبستگی مکانی

ایستگاه‌های باران‌سنجی معمولاً با هدف اندازه‌گیری و تعیین تغییرات زمانی و مکانی بارش احداث می‌گردند، بنابراین نیازمند یک طراحی دقیق و اصولی می‌باشند. هدف این تحقیق ارزیابی شبکه باران‌سنجی وزارت نیرو در استان گلستان (39 ایستگاه باران‌سنجی با 12 سال دوره آماری) با استفاده از روش همبستگی مکانی بین ایستگاه‌ها است. در این راستا تابع همبستگی بر اساس همبستگی میان داده‌های بارش ماهانه و فواصل ایستگاه‌ها و معیارهای صحت برآورد بارش شبکه باران‌سنجی در دو منطقه همگن محاسبه گردید. بر اساس نتایج تعداد و فواصل ایستگاه‌های مورد نیاز برای بهبود شبکه باران‌سنجی در دو منطقه همگن و فواصل میان آن‌‌ها بر اساس خطاهای مورد انتظار تعیین شده است. نتایج نشان می‌دهد که در منطقه کوهستانی نسبت به منطقه دشتی، ایستگاه‌های باران‌سنجی دارای پراکنش تقریباً مناسبتری می‌باشند. در مجموع نتایج شبکه باران‌سنجی موجود در برآورد بارش منطقه‌ای، اهداف مطالعات تحقیقاتی و مدیریتی که نیازمند داده‌‌‌هایی در سطح خطای 10 تا 15 درصد هستند را تامین‌ می‌نماید. به منظور بهبود صحت شبکه در برآورد بارش در مقیاس‌های کوچکتر زمانی و مکانی در منطقه کوهستانی افزایش تعداد ایستگاه‌ها و در منطقه دشتی تغییر در آرایش فضایی موجود پیشنهاد می‌گردد.