ارزیابی پتانسیل بروز خطر روانگرایی در دشت‌های جنوبی گرگانرود استان گلستان

شناخت نواحی مستعد خطرات طبیعی از گام‌های اولیه در مدیریت منابع طبیعی و برنامه ریزی‌های توسعه‌ای و عمرانی است. ارزیابی وضعیت فعلی و پیش بینی آینده بحران و رویدادها در بلند مدت به طراحی وضعیت سازمانی مدیریت بحران در هر جامعه ختم می شود. روانگرایی یکی از مهمترین پدیده های ژیوتکنیکی است که در خاک‌های سست ماسه ای اشباع، به هنگام وقوع زلزله موجب بالا رفتن فشار منفذی و کاهش مقاومت برشی می‌شود. در این تحقیق پس از تهیه داده ها و نقشه های پایه، با استفاده از مدل سه پارامتری swm در محیط gis پهنه بندی خطر روانگرایی در پیکسل‌های20 ×20 متر برای وضعیت فعلی در محدوده پنج شهر گرگان، ترکمن، بندرگز، آق قلا و کردکوی در استان گلستان صورت گرفت. با توجه به نوسان در وضعیت سطح ایستابی و شتاب لرزه ای، هفت وضعیت بروز خطر تدوین گردید. سپس نقشه پهنه بندی خطر برای وضعیت‌های تدوین‌شده تهیه شد و با در نظر گرفتن مرز سیاسی شهرها، درصد مساحتی هر کلاس خطر مشخص شد. مقایسه مساحت کلاس‌های خطر در وضعیت‌های بروز خطر نشان‌ می‌دهد بین کلاس‌های خطر در وضعیت‌های مختلف تفاوت معنی‌دار در سطح 95 درصد وجود دارد. کمترین و بیشترین درصد احتمال خطر به هنگام وقوع زلزله به ترتیب در وضعیت‌های 1 و 8، درمحدوده شهرهای بندر ترکمن و بندرگز بدلیل نزدیکی به مرکز سطحی زلزله و سواحل دریای خزر بدست آمد.