مقایسه دو روش تفاوت NDVI و فیوژن در استخراج مناطق برنجکاری شده با استفاده از داده های سری زمانی ماهواره ای Landsat ETM و پانکروماتیک IRS-1C (مطالعه موردی شهرستان صومعه سرا- رشت)

استفاده بهینه از خاک و آب و راه های کاهش و پیش بینی مشکلات مربوط به آنها همواره از اهداف توسعه کشاورزی صحیح و اصولی بوده است تا بتوان بیشترین بازده را از حداقل منابع بدست آورد. امروزه با کاربرد تکنولوژی سنجش از دور، یک منبع اطلاعاتی قابل دستیابی از پوشش زمین/کاربری زمین فراهم می گردد که امکان بررسی وضعیت و نوع محصولات در اراضی وسیع، پیش بینی محصول بدست آمده و ارزیابی اقتصادی محصول را به خوبی فراهم می آورد. در این مطالعه با بهره گیری از داده های ماهواره ای لندست (tm7) سال 2006 ، باند پانکروماتیک تصویر ماهواره ای irs-1c سال 2006 و تکنیک های سنجش از دور سطح مناطق برنجکاری شده در شهرستان صومعه سرا و دهستان های آن از دو روش فیوژن و ادغام تفاوت ndvi تفکیک شده است. پس از طی مراحل مختلف ادغام در دو روش فوق، سطح مناطق برنجکاری شده بوسیله روش طبقه بندی نظارت شده با الگوریتم حداکثر احتمال تعیین گردیده است. دقت کلی و ضریب کاپا حاصل از این طبقه بندی به ترتیب 40/92 و56/83 درصد در روش استفاده از تفاوت ndvi بوده که در مقایسه با روش فیوژن استاندارد با دقت کلی و ضریب کاپای 47/87 و76/72 درصد از دقت بالاتری برخوردار بوده است. ضمناً، مساحت کل مناطق برنجکاری شده در شهرستان صومعه سرا در روش ادغام تفاوتndvi 30/26675 هکتار برآورد شده است که با مساحت مزارع برنج گزارش شده از منطقه نیز مطابقت می کند.