توسعه مدل چندهدفی خطی تخصیص بهینه آب بر اساس چهار قاعده ورشکستگی و حل آن با رویکرد سازش فازی

در این پژوهش مدلی برای بهینه‌سازی خطی چندهدفی تهیه شد که برای تخصیص‌دادن آب و سطح کشت در دو شبکه‌ی آبیاری و زه‌کشی درودزن و کربال (دربرگیرنده‌ی پنج ناحیه‌ی زراعی) به‌کار رفت. این مدل براساس چهار قاعده‌ی ورشکستگی کم‌کردن نسبی (pc)، دریافتی های برابر محدودشده (cea)، ضررهای برابر محدودشده (cel) و تناسب تعدیل شده (apr) با لحاظ‌کردن قطعیت و عدم‌قطعیت در موجودی آب تدوین شد. مدل توسعه‌یافته چهار تابع هدف برای انعکاس دادن مطلوبیت‌های مختلف بخش کشاورزی و محیط زیست دارد، که برای دو وضعیت خشک و غیرخشک با روی‌کرد سازش فازی حل شد. به‌طور کلی خروجی مدل نشان داد که ناحیه‌های با سهم آب بیش‌تر، در شرایط خشک و غیرخشک به‌ترتیب براساس قواعد ورشکستگی pc و cel مجموع آب تخصیص‌یافته‌ی بیش‌تری را دریافت می‌کنند. از طرفی، بیش‌ترین آب تخصیص‌یافته برای ناحیه‌های با سهم آب کم‌تر، در هر دو حالت آبیاقلیمی براساس قاعده‌ی ورشکستگی cea اتفاق می‌افتد. برون‌داد فرایند ارزیابی پایداری با شاخص پایداری ورشکستگی (basi) نشان داد که این معیار نمی‌تواند برای ارزیابی پایداری در تمام حالت‌های ورشکستگی به‌کار رود. بنابراین، تصمیم‌گیری بر اساس خروجی آن باید با احتیاط باشد.

Developing a MultiObjective Linear Model for an Optimal Water Allocation Based on Four Bankruptcy Rules and Solve it Through the Fuzzy Compromise Approach

A multiobjective linear optimization model has been formulated, which is used for water and crop area allocation in two irrigation and drainage networks of Dorudzan and Karbal, including five farming regions. The developed model is based on four bankruptcy rules of proportional cutback (PC), constrained equal awards (CEL), constrained equal losses (CEL), and adjusted proportional (APR) in terms of the certainty and uncertainty in the water availability. The developed model has four objective functions to reflect the various agricultural and environmental consumptions and is solved for two dry and nondry conditions using a fuzzy compromise approach. The outputs of the model showed that the regions with higher shares of water receives the most allocated water through the bankruptcy rules of the PC and CEL in dry and nondry condition, respectively. On the other hand, the most allocated water for the regions with lower shares of water occurs through the bankruptcy rule of the CEA in both hydroclimatic conditions. The outcome of the stability evaluation using the bankruptcy stability index (BASI) indicated that this criterion could not be used to evaluate stability under all bankruptcy situations; thus, one should take the necessary precaution for making a decision according to its output.