تلفیق تکنیک gis و rs و مدل های منطق فازی در مکان‌یابی مناطق مناسب پخش‌سیلاب

کنترل و ذخیره سازی سیلاب‌ها از جمله فاکتورهای بسیار مهم در جلوگیری از روند بیابان‌زایی به‌خصوص در مناطق خشک و نیمه‌خشک کشور می باشد. هدف از انجام این تحقیق شناسایی مناطق مناسب پخش‌سیلاب با استفاده از شبکۀ استنتاج فازی و تکنیک‌های سنجش از دور و gis می باشد. در این تحقیق حوزه آبریز داورزن به‌عنوان یکی از سیل خیزترین حوضه‌ های شمال شرق کشور از جهت موقعیت استراتژیک و قرارگیری اراضی کشاورزی سازمان اتکا انتخاب گردید. نقشه های موضوعی مختلف شیب، نفوذپذیری، پتانسیل تولید آلایندگی سازندها، حجم رواناب، عمق آبرفت با مقیاس 1:50000 به‌عنوان ورودی جهت آنالیز در بسته نرم افزاری arcgis 9.3 انتخاب شدند. نقشه کاربری اراضی نیز پس از انجام مطالعات میدانی و تعیین نقاط تعلیمی با استفاده از تصاویر etm+سال 2002 در نرم‌افزار envi4.8 تهیه شد. جهت وزن‌دهی و تلفیق لایه های اطلاعاتی از روش شاخص همپوشانی، منطق بولین و مدل منطق فازی استفاده گردید. در این تحقیق روش فازی گاما 9/0 و روش شاخص هم‌پوشانی به‌علت دارا بودن بیشترین میزان هم‌پوشانی با عرصه های کنترل (به‌ترتیب 5 و 4 درصد) به ‌عنوان بهترین روش انتخاب گردیدند. بررسی نقشه ها حکایت از نامناسب بودن مخروط‌افکنه بالادست اراضی کشاورزی سازمان اتکا داشت. چراکه به‌دلیل وجود سازند حساس به فرسایش در خروجی حوضه رسوبات مارنی در مخروط‌افکنه پایین دست انباشته گردیده و این منطقه را از نظر اجرای عملیات پخش‌سیلاب ناممکن ساخته است.