حساسیت ضد میکروبی نوکاردیاهای جدا شده از نمونه های بالینی

هدف از این مطالعه چند مرکزی، تعیین حساسیت دارویی ایزوله های مختلف نوکاردیا های جدا شده از نمونه های بالینی بود.روش کار:تعداد یک صد و بیست و هفت بیمار مبتلا به نوکاردیوز از 5 استان کشور وارد این مطالعه شدند. تشخیص مولکولی گونه نوکاردیا با استفاده از تجزیه و تحلیل توالی s rrna 16 انجام شد. تست حساسیت ضد میکروبی بر اساس توصیه موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی انجام شد.یافته ها:35 ایزوله n. cyriacigeorgica ، 30 ایزوله n. asteroids ، 26 ایزوله n. farcinica ، 12 ایزوله n. otitidiscaviarum و 10ایزوله n. abscessus در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند. همه باکتری های جداشده حساس به لینوزولید بودند. تمام ایزوله های n. cyriacigeorgica ،n. asteroids ، n. otitidiscaviarum، n. abscessus جدا شده به تری متوپریم سولفامتوکسازول حساس بودند، در حالیکه 8% از ایزوله های n. farcinica جداشده به این دارو مقاوم بودند. همه n. otitidiscaviarum جدا شده به ایمی پنم بسیار مقاوم بودند، اما n. cyriacigeorgica ، n. asteroids ، n. farcinica، n. abscessus تنها در حد متوسط مقاوم بودند. نتیجه گیری:الگوهای حساسیت با متفاوت شدن گونه های نوکاردیا تغییر کردند. مقاومت به تری متوپریم سولفامتوکسازول در ایران پایین بود و نتایج این مطالعه نشان داد که این دارو همچنان می تواند به عنوان داروی خط اول درمان استفاده شود. لینوزولید نیز به خوبی نوکاردیا را پوشش می دهد و می تواند یک عامل خط دوم باشد.