ارزیابی اتصال و سم‌زدایی آفلاتوکسین M1 موجود در شیر توسط لاکتوباسیلوس کازیی سویه TD2، پروبیوتیک بومی ایران در شرایط فیزیکو شیمیایی مختلف

سابقه و هدف: آفلاتوکسین‌ها توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (iarc) به ‌عنوان عوامل سرطان‌زای انسانی طبقه‌بندی شده‌اند. میکروارگانیسم‌های متعددی گزارش شده‌اند که توانایی متصل شدن یا تخریب آفلاتوکسین‌ها را در مواد غذایی و خوراکی دارا می‌باشند. در این پژوهش توانایی اتصال و سم‌زدایی آفلاتوکسین m1 توسط لاکتوباسیل‌کازیی سویه‌ی td2 پروبیوتیک بومی ایران که توسط تاج‌آبادی و همکاران از ترخینه جدا شده مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: مقدار سم اولیه نمونه‌های شیر تهیه شده، با کیت الایزا (euro clone) تعیین گردید. بعد از کشت و خالص سازی باکتری در محیط mrs broth، به µl900 شیر حاوی µl50 سم آفلاتوکسین m1 (غلظت ppb100) با ph برابر 7 و µl50 از سویه باکتری به تعداد cfu/ml 109×2 افزوده شد. بعد از h4 گرماگذاری در ?c 37 میزان حذف آفلاتوکسین در شرایط بدون تیمار و نیز با انجام تیمار‌های فیزیکوشیمیایی اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: باکتری زنده به تنهایی باعث کاهش آفلاتوکسین m1 می شود (%55.35 ± 0.7568) ولی ایجاد تخریب به‌دلیل اجازه اتصال بیشتر و بهتر به آفلاتوکسین در تیمار با آنزیم لیزوزیم (%60.03 ± 0.5144) و اسید کلریدریک m2 (%63.61 ± 0.5886) از همه بالاتر بوده و اختلاف معنی‌داری بین این‌ها مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که زنده مانی میکروارگانیسم برای حذف موثر آفلاتوکسین الزامی نیست ولی باکتری تیمار اسیدی شده درصد حذف بالاتری از سم آفلاتوکسین m1 را نشان می‌دهد. سویه مذکور با %55.35 حذف آفلاتوکسین m1 می‌تواند به عنوان یک عامل موثر در حذف زیستی آفلاتوکسین از مواد مختلف مورد توجه قرار گیرد