بررسی فیلوژنتیکی گونه Charybdis hellerii (سخت‌پوستان، خرچنگ‌ها) در سواحل بین جزر و مدی چابهار بر اساس توالی ژنی قطعه‌ی 1 ژن سیتوکروم اکسیداز (CO1)

سابقه و هدف: charybdis hellerii گونه‌ی بسیار شناخته ‌شده‌ای در اقیانوس هند است. بررسی‌های مولکولی فراوانی بر روی این ‌گونه در سایر نقاط دنیا انجام شده است. در ایران مطالعات مولکولی بر روی خرچنگ‌ها نسبت به مطالعات ریخت‌شناسی سهم بسیار کم تری را به خود اختصاص داده اند. در تحقیق حاضر برای اولین بار در ایران به بررسی مولکولی گونه‌ی charybdis hellerii جنس charybdis پرداخته شده است.مواد و روش‌ها: نمونه برداری در سال 1392 در سواحل ماسه ای چابهار و در هنگام جزر کامل صورت گرفت. سپس نمونه های به آزمایشگاه برای نگهداری در دمای 20- منتقل شدند. برای استخراج dna برش بافتی از آبشش نمونه‌ها جدا گردید. عمل استخراج dna با استفاده از روش hexadecyltrimethylammonium bromide (ctab) انجام گرفت. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (pcr) انجام شد. پس از توالی یابی، درخت فیلوژنی گونه‌ی مورد نظر رسم گردید.یافته‌ها: با بررسی‌های مورفولوژی گونه مورد مطالعه charybdis hellerii شناسایی گردید و بررسی‌های مولکولی داده های مورفولوژی را تایید کردند. توالی نوکلیوتیدی به دست آمده در قطعه‌ی 1 ژن سیتوکروم اکسیداز(co1) مورد آنالیزهای مولکولی قرار گرفت. با آنالیزهای انجام‌شده و ترسیم درخت فیلوژنی مشخص شد که گونه‌ی ایرانی با 94 درصد بوت استرپ حمایت با گونه c. hellerii در یک کلاد قرار گرفته است. نتایج: نتایج حاصل از آنالیز maximum liklihood نشان داد که گونه ی مورد نظر درکلاد eubrachyura قرار می‌گیرد که 94 درصد شبیه به charybdis hellerii است و در یک گروه خواهری قرار گرفتند. آنالیزهای مولکولی نتایج حاصل از بررسی های موفولوژی را تایید می کند.