بررسی مقایسهای ایمونوفلویورسانس غیرمستقیم برروی سرم مادر و کشت مایع آمنیوتیک در موارد سقط جنین و زایمان زودرس

سابقه و هدف: لیستریا مونوسیتوژن یکی از عوامل سقط، زایمان زودرس، سپتی سمی و مننژیت نوزادان است. در این مطالعه تعیین فراوانی ابتلا به عفونت لیستریامونوسیتوژن و مقایسه دو روش ایمونوفلویورسانس غیر مستقیم و کشت مایع آمنیوتیک در تشخیص این باکتری می باشد.مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی از نوع ارزیابی تستهای آزمایشگاهی است. در این مطالعه، سرم مادران به روش ایمونوفلویورسانس غیر مستقیم از نظر آنتیبادی مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، از محصولات جنین سقط شده یا زایمان زودرس (مایع آمنیوتیک و یا تکهای از جفت) نمونه برداری و کشت داده شد.یافتهها: در این مطالعه، از 518 مورد از مادرانی که مورد مطالعه قرار گرفتند. 29 مورد (59/5?) زایمان زودرس، 125 مورد (1/24?) سقط تکراری و 364 مورد (32/70?) سقط برای اولینبار اتفاق افتاده بود. در 6 مورد (15/1?) در تست ایمونوفلویورسانس غیرمستقیم، تیتر بالای آنتیبادی 800 /1 سانتی گراد برضد لیستریامونوسیتوژن نشان داده شد و در 5 مورد (96/0?) کلونیهای لیستریا در محیطهای کشت انتخابی، شناسایی شدند.نتیجهگیری: یافتههای فوق نشان میدهد که تست ایمونوفلویورسانس غیر مستقیم ابتلای به عفونت لیستریامونوسیتوژن را مطرح میکند، اما باید به روش کشت در محیطهای انتخابی تایید گردد. با شروع درمان ضد میکروبی امکان پیشگیری از وقوع سقط جنین و عوارض حاملگی وجود دارد، لذا انجام تست فوق در مادران پیشنهاد میشود. احتمالاً تیترهای سرمی پایین مربوط به عفونتهای قبلی یا عفونت توسط باکتریهایی با واکنش متقابل با لیستریامونوسیتوژن میباشد