بررسی بروز و عوامل خطر ساز اندوفتالمیت پس از تروما

زمینه: صدمات نفوذی چشم یکی از علل اندوفتالمیت میباشد که بروز آن بر اساس عوامل خطرساز احتمالی میتواند متغیر باشد. با شناسایی و کاهش تاثیر این عوامل ویا درمان بیماران در معرض خطر میتوان به بهبود پیش آگهی کمک کرد. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی بروز اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم و شناخت بیشتر عوامل خطرساز آن می باشد.روش: این مطالعه بصورت گذشته نگر با بررسی 154 پرونده بیمارانی که بدلیل صدمات نفوذی چشم در دوره زمانی یکساله از ابتدای سال 1389 تا ابتدای سال 1390 در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز بستری شده اند انجام شد. بروز اندفتالمیت و عوامل خطرساز احتمالی از جمله جنس، سن، فاصله زمانی بین زمان حادثه و ترمیم اولیه، محل وقوع صدمات نفوذی چشم و وجود جسم خارجی داخل چشمی استخراج و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.نتایج: در این مطالعه بروز اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم 9/3% بود. بین اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم و تاخیر در ترمیم اولیه بیش از 12 ساعت ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.029). همچنین اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم با حدت بینایی قبل از ترمیم ارتباط معنی داری داشت (p=0.00) . اما بین سن، جنس، محل وقوع صدمات نفوذی چشم و جسم خارجی داخل چشم با شیوع اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: بروز اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم قابل توجه است. با کم کردن فاصله زمانی وقوع صدمات نفوذی چشم تا انجام عمل جراحی ترمیمی و همچنین توجه ویژه از جمله تزریق پیشگیرانه ی آنتی بیوتیک داخل ذجاجیه به مواردی مانند حدت بینایی کمتر در بدو مراجعه میتوان به کاهش بروز اندوفتالمیت پس از صدمات نفوذی چشم کمک کرد.