مطالعه ی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاه شاتره (Fumaria Parviflora) بر التهاب ناشی از کاراژینان در پنجه ی پای موش صحرایی نر

زمینه: با توجه به وجود ترکیباتی با اثرات ضد التهابی مانند اسید فوماریک، فلاونوییدهای فومارین و ترکیبات فنلی در گیاه شاتره و سابقه ی کاربری آنها برای بیماری‌های پوستی، اگزما و رفع خارش، در این مطالعه اثر ضد التهابی شاتره مورد بررسی قرار گرفت.روش: از موش‌های صحرایی نر ویستار در محدوده ی وزنی 150-180 گرم استفاده شد. برای تهیه‌ی عصاره‌ی هیدروالکلی، پودر خشک گیاه در اتانول 70/. خیسانده و عصاره‌ی حاصل تغلیظ شد. موش‌ها در هفت گروه ده‌تایی تقسیم شدند. پنج گروه درمانی‌، دوزهای200، 400،600، 800 و mg/kg1000 از عصاره ی شاتره، کنترل مثبت دوز mg/kg300 آسپیرین و کنترل منفی دوز ml/kg 5 سرم فیزیولوژی را از طریق تزریق صفاقی دریافت نمودند. نیم ساعت بعد به کف پنجه‌ی پای موش‌ها، 100 میکرولیتر کاراژینان 1 درصد از طریق زیر جلدی تزریق و سپس حجم پنجه‌ی پای موش‌ها، در طی پنج ساعت، هر ساعت یک بار، با دستگاه plethysmometer اندازه‌گیری و درصد تغییرات محاسبه شد.نتایج: دوزهای200 و mg/kg400 از عصاره، تاثیر کمتری در کاهش ادم داشتند. اما گروه-های دریافت کننده‌ی دوزهای 600، 800 و mg/kg1000 عصاره،‌ در مقایسه با گروه دریافت کننده ی آسپیرین، کاهش ادم بیشتری را نشان دادند، ولی به لحاظ آماری این اختلاف معنادار (05/0 > p) نبود.نتیجه‌گیری: دوزهای 600، 800 و mg/kg1000 از عصاره و آسپیرین (mg/kg300) توانستند به طور معنا‌داری در مقایسه با گروه دریافت کننده‌ی سرم فیزیولوژی، موجب کاهش ادم پنجه ی پا شوند. دوز mg/kg800 از عصاره به علت اثرات جانبی احتمالی کمتر، مطلوب‌ترین دوز شناخته شد. با بررسی در زمینه‌ی سمیت این عصاره، از آن می توان برای کاهش مقدار دریافتی داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی سود جست.