تعیین عوامل مرتبط با کناره گیری از درمان در بیماران مبتلا به چاقی یا اضافه وزن در اهواز

زمینه: کناره گیری (drop out) از درمان، یکی از علل اصلی شکست درمان در بیماران چاق می باشد که در مطالعات مختلف از 10 تا 80 درصد گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با کناره گیری از درمان در افراد چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده جهت درمان چاقی در شهر اهواز انجام شد.روش: پرونده های 575 نفر از مراجعه-کنندگان به یکی از دفاتر مشاوره ی تغذیه و رژیم درمانی شهر اهواز، که به طور داوطلبانه به منظور شرکت در جلسات رژیم-درمانی و دریافت توصیه های رژیمی برای کاهش وزن مراجعه کرده بودند (18- 65 سال)، مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعاتی در زمینه ی سن، جنسیت، وضعیت تاهل، قد و وزن، تعداد زایمان (در مورد خانم ها)، سطح تحصیلات، شغل، سابقه ی رژیم درمانی قبلی، وزن افراد در سن 20 سالگی، عادت به ورزش کردن منظم، تعداد دفعات غذا خوردن بیرون از خانه، عادت به مصرف صبحانه، عادت به مصرف خوراکی در هنگام تماشای تلویزیون یا کار با کامپیوتر از پرونده های این افراد جمع آوری و ثبت گردید. نتایج: شیوع کناره گیری از درمان 3/56 بود (3/79 درصد در زنان و 7/20 درصد در مردان). از نظر آماری ارتباط معنا داری بین پیگیری درمان و وضعیت شغلی بیکار و خانه دار (p=0.022)، و درصد چربی بدن بالاتر (p=0.007) در اولین مراجعه (7/36 در گروه پیگیری کننده در مقابل 3/35 در گروه کناره-گیری کننده) وجود داشت. همچنین بین تصویر ذهنی افراد از وزن خود و کناره گیری از درمان، ارتباط معنا داری مشاهده شد (p=0.006). آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه نشان داد که تصویر ذهنی مثبت نادرست افراد در مورد وزنشان هنگام اولین مراجعه می تواند عامل تعیین کننده ی کناره گیری از درمان پس از یک جلسه مشاوره ی رژیم درمانی باشد.نتیجه گیری: میزان کناره گیری از درمان در مبتلایان به چاقی یا اضافه وزن، زیاد است. از نظر اکثر عوامل بررسی شده، تفاوت معناداری بین پیگیری کنندگان و کناره گیری-کنندگان وجود نداشت، اما بین تصویر مثبت نادرست از وزن و کناره گیری از درمان ارتباط معناداری دیده شد و ترک درمان پس از جلسه ی اول در کسانی که وزن خود را در محدوده ی نرمال می دانستند، بیشتر از بقیه بود.