بررسی موانع توسعه آموزشی الکترونیکی در نظام آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: دانشگاه های علوم پزشکی، علاوه بر ارایه خدمات بهداشتی درمانی به مردم، وظیفه مهم تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص مورد نیاز بخش های مختلف جامعه را بر عهده دارند. این امر ایجاب می کند که آموزش در پزشکی به صورت مداوم تحت بازنگری قرار گرفته و با رفع کاستی‎ها در ارتقا آن کوشش شود. مطالعه حاضر با هدف شناسایی موانع توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد.روش بررسی: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی بود که به صورت پیمایشی در سال تحصیلی 1390-1389 انجام شد و جامعه آماری شامل کل اعضای هیات علمی و کارشناسان آموزش دانشگاه علوم پزشکی می باشد. ابزار گردآوری پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن مورد تایید متخصصان قرار گرفته و پایایی آن با آلفای کرونباخ 96/0 مورد تایید قرار گرفت. جهت آنالیز آماری و تدوین یافته ها از نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: داده های تحقیق نشان داد که موانع توسعه آموزش الکترونیکی به ترتیب اهمیت، موانع تکنولوژی، موانع سازمانی، موانع مدیریتی، موانع فردی، موانع پداگو‍‍ژ‍یک (مدیریت برنامه ها، ارزیابی، انعطاف پذیری، یادگیرنده محوری و ابزارهای برقراری ارتباط و گفتگو) بود.نتیجه گیری: عوامل بررسی شده به عنوان موانع توسعه آموزش الکترونیکی برای موسسه مذکور جز موانع مهم و موثر می باشند که تلاش سیاستگذاران آموزشی را جهت رفع موانع موجود می طلبد.