اثر تنش خشکی و الیسیتورکیتوزان بر رنگیزه های فتوسنتزی، پرولین، قندهای محلول و میزان پراکسیداسیون لیپیدی غشا در گیاه آویشن دنایی (thymus deanensis celak.) در شرایط آب‌وهوایی شهرکرد

تنش خشکی باعث تحریک گونه های اکسیژن فعال در کلروپلاست گیاهی میشود و گونه های اکسیژن فعال نیز سبب پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و تخریب غشای سلول می شوند. آویشن دنایی (thymus deanensis) یکی از گیاهان دارویی و معطر است که ارزش دارویی فراوانی دارد. در این پژوهش، کیتوزان با هدف اهمیت کنترل استرس اکسیداتیو در تحمل به کمبود آب، به کار گرفتهشد و تغییرات رنگیزه های فتوسنتزی، پرولین، قندهای محلول، محتوای مالون دی آلدئید (پراکسیداسیون لیپیدی غشا) و تراواییغشای سلولی روی گیاه بررسی شد. طی یک مطالعه گلدانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد شهرکرد در سال 93 اجرا شد . تیمارها شامل کیتوزان در 3 سطح (صفر، 0/2، 0/4 گرم بر لیتر)، اسید استیک و سطوح تنش خشکی در سه سطح s1 (شاهد تامین نیاز 100 درصد آبی)، s2 (تامین نیاز 50 درصد آبی)، s3 (تامین نیاز 25 در صد آبی) انجام گردید. نتایج ن شان داد، اثر برهمکنش تنش خ شکی و کیتوزان بر پرولین و پراک سیدا سیون لیپیدی غشا اثر معنی داری داشت. زمانی که تنش خشکی شدت یافت، از میزان کلروفیل a کاسته شد. همچنین ، کاهش کاروتنوئید در شرایط تنش ملایم مشاهده گردید. کیتوزان با غلظت 0/4 گرم بر لیتر، میزان پرولین را زیاد نمود، اما میزان مالون دی آلدئید و تراوایی غشای سلول را کاهش داد. بنا بر نتایج به دست آمده، کیتوزان توانست با مکانیسم های مختلفی توانایی گیاه آویشن دنایی را در پاسخ بهتنش خشکی افزایش داده و اثر محافظتی را در برابر اکسیداسیون لیپیدها که ناشی از خشکی میباشد داشته باشد.