بررسی کاربرد سطوح مختلف سولفات پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد جو بدون پوشینه (hordeum vulgare l.) تحت تاثیر دورهای مختلف آبیاری

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی است نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان منجر به کاهش عملکرد گیاهان زراعی به خصوص غلات شده است یکی از راه کارهای افزایش مقاومت گیاهان زراعی به تنش های محیطی همچون تنش خشکی استفاده از مواد مغذی، به خصوص پتاسیم است؛ بنابراین با هدف بررسی اثرات دوره ای مختلف آبیاری و کاربرد مقادیر مختلف کود پتاسیم در خاک، بر عملکرد و اجزای عملکرد جو بدون پوشینه ، آزمایشی با کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد میبد استاد یزد در سال 1388 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه دور مختلف آبیاری شامل 7 ، 14 و 21 روز یکبار ( کرت های اصلی) و چهار سطح کاربرد کود سولفات پتاسیم شامل صفر، 100 ، 200 ، 300 کیلوگرم در هکتار ( کرت های فرعی) بود. در پایان فصل رشد، عملکرد دانه ، کاه و کلش و بیولوژیک و همچنین اجزای عملکرد دانه شامل تعداد پنه بارور و تعداد دانه در سنبل و وزن هزار دانه جو بدون پوشین اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد و اجزای آن در تیمار 7 روز یک بار آبیاری حاصل شده با افزایش دور آبیاری به 14 و 21 روز یکبار به ترتیب با کاهش 12 و 43 درصدی همراه بوده است. همچنین کاربرد کودهای پتاسیمی توانست خصوصیات زراعی گیاه را از جنبه های مختلف بهبود بخشد و اثرات منفی تنشخشکی را کاهش دهد. ازآنجایی که ازنظر آماری تفاوت معنی داری بین تیمار 200 و 300 کیلوگرم سولفات پتاسیم مشاهده نشد کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار پتاسیم را میتوان برای حصول به حداکثر عملکرد این گیاه زراعی توصیه نمود.