ارزیابی شاخصهای رقابتی گندم (triticum astivum l.) و چاودار (secale cereale) در شرایط تنش خشکی با استفاده از مدل عکس عملکرد

چاودار یکی از علفهای هرز مهم مزارع گندم است که قدرت رقابتی بالاتری را نسبت به گندم دارد. به دلیل تحمل بالای این گیاه در شرایط تنش خشکی، انتظار میرود در مناطق خشک بتواند خسارت بیشتری را به مزارع گندم وارد کند. لذا به منظور ارزیابی شاخصهای رقابتی گندم و چاودار در شرای تنش خشکی با استفاده از مدل عکس عملکرد، مطالعه ای در سال 1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل چهار تراکم گندم رقم روشن ( 0 ، 8 ، 16 ، 24 بوته در گلدان)، چهار تراکم چاودار ( 0 ، 2 ، 4 ، 6 بوته در گلدان) ودو سطح تنش خشکی شامل آبیاری در 20 و 60 در صد تخلیه رطوبت ظرفیت زراعی خاک بود. نتایج حاصل از مدل عکس عملکرد نشان داد، رقابت برون گونه ای در گندم بیشتر از رقابت درون گونه ای بود ولی در چاودار رقابت درون گونه ای بیشتر از رقابت برون گونه ای بود. شاخص توانایی رقابت نسبی نشان داد که اثری بوته گندم در سطح رطوبتی 20 و 60 درصد تخلیه رطوبت خاک به ترتیب برابر با اثر 79 / 0 و 64 / 0 بوته چاودار بود و اثری بوته چاودار در همان سطوح رطوبتی به ترتیب معادل 85 / 1 و 43 / 2 بوته گندم بود. شاخص تمایز آشیان اکولوژیکی این دو گیاه در هر دو سطح رطوبتی کوچتر از یک به دست آمد. به طورکلی در شرایطوجود تنش خشکی، شدت رقابت درون گونه ای و برون گونه ای بین بوته های گندم و چاودار افزایش یافت و باعث کاهش بیشتر عملکرد بیولوژی این دو گیاه شد.