>
Fa   |   Ar   |   En
   ارزیابی تحمل به یخ‌زدگی بارهنگ سرنیزه‌ای (.Plantago lanceolata L) با استفاده از شاخص نشت الکترولیت‌ها  
   
نویسنده جانعلی زاده قزوینی مریم ,نظامی احمد ,ایزدی دربندی ابراهیم ,پارسا مهدی
منبع تنش هاي محيطي در علوم زراعي - 1394 - دوره : 8 - شماره : 1 - صفحه:190 -120
چکیده    به‌منظور بررسی تحمل به سرمای گیاه بارهنگ سرنیزه‌ای آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار تحت شرایط کنترل‌شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. عوامل آزمایش شامل اکوتیپ‌های بارهنگ سرنیزه‌ای (بجنورد، کلات، مشهد، قاین و بیرجند) و دماهای یخ‌زدگی (0، 3-، 6-، 9-،12-، 15- ، 18- و 21- درجه سانتی‌گراد) بود. گیاهان بارهنگ پس از سه ماه رشد و خوسرمایی در شرایط طبیعی، جهت اعمال دماهای یخ‌زدگی در اواخر دی‌ماه سال1390به فریزر ترموگرادیان منتقل شدند. جهت تعیین پایداری غشا‍‍ سیتوپلاسمی، درصد نشت الکترولیت‌ها و دمای پنجاه‌درصد کشندگی گیاهان بر اساس نشت الکترولیت‌ها (lt50el) محاسبه شد. بقای گیاهان نیز چهار هفته پس از اعمال دماهای یخ‌زدگی با اندازه‌گیری درصد بقا و دمای پنجاه‌درصد کشندگی گیاهان بر اساس درصد بقا (lt50su) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که به لحاظ lt50el اکوتیپ مشهد متحمل‌ترین و اکوتیپ‌های کلات و بیرجند حساس‌ترین اکوتیپ‌ها بودند. اثرات متقابل اکوتیپ و دما بر درصد نشت الکترولیت‌ها و درصد بقا معنی‌دار بود، بطوریکه در دمای 12- درجه سانتی‌گراد اکوتیپ‌های بجنورد و بیرجند به ترتیب کمترین و بیشترین درصد نشت الکترولیت را دارا بودند. در همین تیمار اکوتیپ مشهد با 4/94 درصد بیشترین و اکوتیپ بیرجند با 4/25 درصد کمترین درصد بقا را نشان دادند. میزان lt50su در اکوتیپ مشهد 3/5 درجه سانتی‌گراد کمتر از اکوتیپ بیرجند بود. در این آزمایش همبستگی منفی و معنی‌داری بین درصد نشت الکترولیت‌ها و درصد بقا (**70/0- r=) وجود داشت. همچنین همبستگی مثبت و معنی‌داری (*53/0=r) بین lt50el با lt50su دیده شد. بر طبق این نتایج، اکوتیپ‌های مشهد و بجنورد تحمل به یخ‌زدگی بهتری نسبت به اکوتیپ بیرجند از خود نشان دادند.
کلیدواژه اکوتیپ ,بقا ,دمای پنجاه‌درصد کشندگی گیاهان ,سرما ,Cold ,Ecotype ,LT50 ,Survival
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, عضو هییت‌علمی گروه زراعت و اصلاح نبات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, عضو هییت‌علمی گروه زراعت و اصلاح نبات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved