تاثیر تاریخ کاشت و تنش شوری بر عملکرد دانه و عقیمی سنبله گندم، رقم بم

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و شوری بر عملکرد و میزان عقیمی سنبله گندم (triticum aestivum l.)، رقم بم، آزمایشی مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات شوری صدوق مرکز ملی تحقیقات شوری طی سال های 88-1387 و 89-1388 انجام گرفت. آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل تاریخ کاشت (کاشت در اول آبان، 15 آبان، 30 آبان و 15 آذر) و شوری آب آبیاری 2 دسی زیمنس بر متر (شرایط غیر شور) و 10 دسی زیمنس بر متر (شرایط شور) بودند. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش بین تاریخ های کاشت در آبان از نظر میزان عملکرد دانه و بیولوژیک تفاوت معنی دار وجود نداشت. تاخیر در کاشت تا 15 آذر عملکرد دانه را در سال اول، به میزان 28 درصد و در سال دوم به میزان 34 درصد کاهش داد. عملکرد دانه و بیولوژیک در شرایط شور به میزان 14 درصد کمتر از شرایط غیر شور بود. مناسب ترین تاریخ کاشت در شرایط آزمایش اواسط آبان ماه بود. تاخیر در کاشت، باعث افزایش معنی دار درصد سنبله ها و سنبلک های عقیم در هر دو سال آزمایش گردید. کمترین و بیشترین درصد سنبله ها و سنبلک های عقیم به ترتیب در تاریخ های کاشت 15 آبان و 15 آذر بدست آمد. تعداد سنبله های نوک عقیم و درصد سنبلک های عقیم در هر سنبله در شرایط شور به میزان معنی داری بیشتر از شرایط غیر شور بود. به نظر می رسد هرگونه تنش محیطی مانند شوری و تاخیر در تاریخ کاشت در مرحله رشدی 40 تا 49 (دوره غلاف رفتن) می تواند درصد عقیمی سنبلک های سنبله را افزایش دهد.