تاثیر آبیاری بارانی متعامد تحت شرایط کم‌آبی و شوری‌های متفاوت بر تولید گندم (دانه و کاه) جهت و برازش مناسب‌ترین تابع تولید بر آن

آب در مناطق خشک و نیمه خشک بعضاً شور بوده و از کیفیت پائینی برخوردار است، بنابراین گیاهان ممکن است تحت تاثیر توامان شوری و خشکی قرار گیرند. این پژوهش جهت بررسی واکنش عملکرد گندم و کاه تحت شرایط توام دو عامل آب و شوری در آبیاری بارانی بر روی گندم رقم بک‌کراس روشن 6611، با استفاده از دو خط آبیاری بارانی عمود بر هم، در قطعه زمینی به ابعاد 32´32 متر در غرب شهرستان بیرجند در خاکی با بافت شنی لومی انجام شد. زمین آزمایش، محل تلاقی دو خط لاین سورس (تک شاخه ای) عمود بر هم بود که از آبپاش‌های یک خط، آب شیرین (ec = 1.5 ds/m) و از آبپاش خط دیگر آب‌شور (ec = 5.5 ds/m) پخش می‌شد.پنج نوع تابع تولید شامل خطی ساده، کاب داگلاس، درجه دوم، لیتی و دینار و متعالی بر اساس تحلیل تابع تولید آب_شوری و با استفاده از داده‌های مزرعه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پیش‌بینی عملکرد گندم و کاه تحت تاثیر شرایط توام خشکی و شوری با تابع کاب داگلاس از توابع دیگر بهتر است. نتایج مقایسه نسبت نرخ جایگزینی نشان داد که امکان جایگزینی دو عامل شوری و مقدار آب برای حصول به وزن دانه و کاه یکسان وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از آن نشان داد که در عملکردهای پایین‌تر، اثر مقدار آب بر کاهش محصول بیش از اثر شوری است.