بررسی اثر شوری و کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی اسفرزه (.plantago ovata forsk) در شرایط مزرعه

به‌منظور بررسی اثر تنش شوری، قارچ میکوریزا آربوسکولار و باکتری حل کننده فسفات معدنی بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه دارویی اسفرزه (plantago ovata forsk.) آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. عامل شوری آب آبیاری در سه سطح 2.5 (شاهد)، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر به‌عنوان فاکتور اصلی و دو عامل قارچ میکوریزا آربوسکولار شامل دو سطح (کاربرد قارچ glomus intraradicesو عدم مصرف قارچ به عنوان شاهد) و باکتری حل‌کننده فسفات نیز شامل دو سطح (کاربرد باکتری pseudomonas fluorescens و عدم مصرف باکتری به عنوان شاهد) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی بودند.مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و شاخص برداشت به ترتیب، 18.3 عدد در بوته، 43.4 عدد در سنبله، 1.5 گرم و 27.9 درصد در شوری 2.5 دسی زیمنس بر متر حاصل گردید. همچنین بررسی اثرات متقابل نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد بیولوژیک و دانه درنتیجه ترکیب تیماری 2.5 دسی زیمنس بر متر و کاربرد قارچ glomus intraradices و باکتریpseudomonas fluorescens به میزان 4539 و 1310 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. درمجموع نتایج این بررسی نشان داد اگرچه شوری بالای آب آبیاری می تواند تاثیر منفی بر عملکرد گیاه دارویی اسفرزه بگذارد، بهره گیری از کودهای بیولوژیک می تواند بخشی از این اثرات منفی تنش را جبران نماید.