مکان‌یابی Qtlهای پیوسته با شاخص‌های تحمل شوری در ژنوم آفتابگردان (Helianthus Annuus L.)

تنش شوری نه تنها از طریق کاهش حاصلخیزی، بلکه از طریق تجمع و سمیت ناشی از یونهای سدیم و کلر اثر منفی روی رشد و نمو و عملکرد گیاه دارد. با استفاده از شاخص های تحمل می توان ارقام با عملکرد بالا در شرایط نرمال و تنش شوری را شناسایی نمود. در تحقیق حاضر، به منظور شناسایی نشانگرهای مولکولی مرتبط با شاخص های تحمل به شوری، 59 لاین خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان حاصل از تلاقی pac2 × rha266 به همراه والدین در شرایط محیطی نرمال و تنش شوری به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی باسه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند.به منظور شناسایی نشانگرهای پیوسته با شاخص های تحمل به تنش، از نقشه پیوستگی با 210 نشانگر ssr و 11 نشانگر snp در 17 گروه پیوستگی استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه همبستگی، شاخص های gmp، mp و hm به عنوان مناسب ترین شاخص ها برای شناسایی ارقام متحمل به شوری در آفتابگردان روغنی معرفی می شوند. در نمودارهای سه بعدی عملکرد در شرایط نرمال و تنش شوری با هر یک از شاخص های فوق الذکر، لاین های c86، c61، c142، c134a، c62، c70a، lr1، c153، c108، c62، c106، c98b و c148 در گروه a (متحمل ترین لاین ها)  قرار گرفتند. در تجزیه qtl با استفاده از نقشه پیوستگی درمجموع 5نشانگر مولکولی پیوسته با شاخص های تحمل به شوری شناسایی گردید. می توان با نشانگرهای مولکولی مرتبط با شاخص های تحمل به شوری در صورت تایید، گزینش برای تحمل را در شرایط نرمال و مرحله گیاهچه انجام داد.