ارزیابی مولّفه های رقابت پذیری سرزمینی در استان های کشور با استفاده از مدل تلفیقی تحلیل عاملی و فرآیند تحلیل شبکه ای (f'anp)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدی آیدغمیش فاطمه ,رفیعیان مجتبی
|
|
منبع
|
پژوهشهاي اقتصاد و توسعه منطقه اي - 1396 - دوره : 24 - شماره : 13 - صفحه:55 -84
|
|
چکیده
|
هدف این پژوهش، ارزیابی مولفه‌های رقابت پذیری سرزمینی در استان های کشور است. در این راستا 24 متغیر در ابعاد گوناگون از متون نظری و تجربی استخراج شد و با روش اسنادی و استفاده از دادههای ثانویه جمع آوری گردید و با روش کمی (تحلیل عاملی و فرآیند تحلیل شبکه ای) مورد تحلیل واقع شدند. با انجام تحلیل عاملی، 7 عامل (1) دانش، فناوری و سرمایه فرهنگی و انسانی (2) ارتباطات ملی و بین المللی، (3) عملکرد اقتصادی، (4) پتانسیل مشارکت اقتصادی، (5) سرمایه کالبدی و زیرساختی، (6) سرانه آموزش عالی و درمان و (7) شرایط زیست محیطی با 79.9% واریانس تجمعی شناسایی شد. بهمنظور ارزیابی رقابت پذیری استان ها از رهیافت موقعیتیابی استفاده گردید و رتبه بندی از طریق فرآیند تحلیل شبکه ای، صورت گرفت. نتایج نشان داد که تهران، یزد و بوشهر به ترتیب رقابت پذیرترین استانهای کشور بوده و لرستان، خراسان شمالی و سیستان و بلوچستان به ترتیب در جایگاه 29، 30 و 31 ام قرار دارند. از سوی دیگر، در نظر گرفتن وضعیت استان ها از حیث عامل های جداگانه از اهمیت برخوردار است تا با اتخاذ راهبردهای مناسب و تقویت عامل موردنظر، بتوان رقابت پذیری استان را تقویت نمود. پراکنش فضایی رقابت پذیری سرزمینی در کشور نیز تابع الگوی مشخصی نبود ولی نشان می داد که استان تهران با سایر استان های کشور به لحاظ رقابت پذیری تفاوت بارزی دارد.
|
|
کلیدواژه
|
رقابت پذیری سرزمینی، استان های کشور، رهیافت موقعیت یابی، تحلیل عاملی، فرآیند تحلیل شبکه ای
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده هنر و معماری, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده هنر و معماری, گروه شهرسازی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
rafiei_m@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|