جایگاه وحقوق زن در نهج البلاغه

این پژوهش به تحلیل جایگاه و حقوق زن در نهج البلاغه پرداخته است. یکی از منابعی که از دیرباز در مباحث انتقادی درباره «جایگاه و منزلت زن در نگرش دینی» مورد استفاده قرار گرفته، کلام امیرالمومنین (علیه السلام) در نهج البلاغه است. برخی با تمسّک به ظاهر کلام حضرت، کمال?پذیری زن و وجود ارزش?های والای انسانی او را انکار کرده و وی را موجودی دون و بی?پایه انگاشته?اند، و دسته?ای دیگر با تاکید بر منزلت و کرامت والای زن، کلام حضرت را منافی با منزلت و جایگاه حقیقی?اش پنداشته?اند. این بررسی در سیره حضرت ثابت می?کند که ایشان علی?رغم سنت جاهلیت، به شخصیت و مقام زن احترام بسیار می?گذاشته?اند. در بیان کرامت و منزلت زن همین بس که او را مظهر جمال و عطوفت الهی معرفی نموده?اند. در کلامی دیگر از زن به عنوان امانت الهی یاد شده است که همچون امانت?های دیگر خداوند، ارزشمند و قابل احترام می?باشد و باید آنچنان که شایسته امانت?گذاری است از او محافظت و نگهداری شود. حضرت به احیای حقوق زن از جمله سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و تربیتی، اجتماعی… توجه خاصی مبذول می?فرمود. افزون برآن که مردان را به رعایت حقوق زنان توصیه کرده است.