پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایتمندی زناشویی از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد بود. آزمودنی?های پژوهش 125 زن متقاضی طلاق و 125 زن مایل به ادامه زندگی مشترک (جمعا 250 نفر) بودند که به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. همه افراد نمونه به کمک سیاهه باورهای ارتباطی (rbi) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی، ارزیابی شدند. برای تحلیل داده?ها افزون بر روش?های آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز نیز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه?های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که رضایتمندی زناشویی را می?توان از روی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در دو گروه متقاضی طلاق و عادی پیش?بینی نمود.