اسطوره وارگی مفاهیم زنانه در شعر طاهره صفارزاده

شعر یکی از پهناورترین عرصه?های تجلّی اسطوره?ها و نمادهای زنانه است. در ادبیات معاصر، طاهره صفارزاده در راستای برآورده شدن آرمان?های آزادی خواهانه?ی خود، از وجود زن برای بارور ساختن سروده?هایش بهره برده است. وی زن را نمادی از زایندگی و پرورندگی انسان?ها دانسته است؛ به همین دلیل در بیش?تر شعرهایش برای او، بُعد اسطوره?ای و الهه?وار قایل شده است. در این پژوهش مفاهیم آفرینش زن، زنانگی، عشق و احساسات زن و زبان زنانه?ی صفارزاده مورد واکاوی قرار گرفته?اند. جاودانگی و تکامل وجود اسطوره?ای زن درجامه?ی الهه?هایی همانند «مادر اعظم» و «آناهیتا» نمود یافته است. افزون بر این، نمادهای زنانه?ی طبیعت همچون زمین(خاک)، آفتاب و ماه و مساله?ی تقدس زنان (مادر مثالی) در چهره?ی مادر نیک و مادر دهشتناک مورد بررسی قرار گرفته است؛ هرچند تاثیر ایزدبانوی مادر اعظم، آناهیتا، مادر- زمین و کهن?الگوی مادر نیک در سروده?های صفارزاده، آشکارتر از دیگر مفاهیم زنانه و اسطوره?ای است.