اثربخشی آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار بر سبک های تصمیم گیری وآشفتگی رابطه زنان در آستانه طلاق از منظر فرهنگی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار بر سبک‌های تصمیم‌گیری و آشفتگی رابطه زنان در آستانه طلاق از منظرفرهنگی بود. جامعه آماری زنان در آستانه طلاق در شهر زاهدان بود. نمونه پژوهش 30 نفر از جامعه مذکور بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامه سبک‌های تصمیم‌گیری اسکات و بروس (1995) و آشفتگی رابطه زوجی براتی و ثنایی (1394) بود. گروه آزمایش در 10 جلسه 120 دقیقه‌ای با استفاده از برنامه آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار مورد مداخله قرار گرفتند ولی برای گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار بر سبک‌های تصمیم‌گیری و آشفتگی رابطه زنان در آستانه طلاق تاثیرگذار می‌باشد و باعث کاهش آشفتگی رابطه زنان و بهبود سبک‌های تصمیم‌گیری آن‌ها می‌شود. بنابراین آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار به زنان کمک می کند تا در سطح مناسبی با دیگران ارتباط برقرار کنند. هم چنین فرهنگ حاکم بر جامعه نیز می تواند معنابخش روابط و تصمیمات زنان باشد به گونه ای که چگونگی پیدایش و استمرار پدیده های اجتماعی، از جمله ازدواج و خانواده وابسته به آن باشد.

the effectiveness of emotion-oriented couple therapy training on decision-making styles and relationship derangement of facing divorce women

he aim of the present study was to investigate the effectiveness of self-compassion-focused treatment on emotional management and resilience of women with culture grounded emotional divorce in andimshek city. the statistical population of the research included all women with emotional divorce who referred to counseling centers in andimshek city in 1402. the sample was selected among those who referred to the centers via convenience sampling procedure and were assigned randomly in two experimental and control group ten subjects each. the research was designed as semi- experimental with pre-test, post-test and control group. to collect data connor and davidson resilience questionnaire (2003), williams emotion management questionnaire (1997) were implemented. the experimental group was exposed to self-compassion-focused treatment intervention (russell koltz et al., 2016) for 8 sessions, once a week and 90 minutes’ duration each. the control group received none. then both groups were post tested. multi- variate analysis of covariance (mancova) and univariate analysis of covariance (ancova) was applied to analyze data. the results showed that self-compassion treatment was effective on the management of emotions and resilience of women with emotional divorce who refered to the counseling centers of andimeshk city. generally, the women with emotional divorce experience unstable emotions. such circumstances could cause negative effects on them. the cultural factors could also play a