اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت‌های رابطه صمیمانه بر سبک‌های ارتباطی و ابرازگری هیجان زنان دارای نارضایت‌مندی زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه کاربرد عملی مهارت‌های رابطه صمیمانه بر سبک‌های ارتباطی و ابرازگری هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای نارضایتی زناشویی می‌باشد که در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر اهواز مراجعه نمودند. در این پژوهش، 30 زن متاهل به شیوه‌ی نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از پرسشنامه‌های الگوهای ارتباطی کریستنس و سالاوی (1991)، شاخص رضایت زناشویی چونگ و هادسون (1982) و پرسشنامه ابرازگری هیجان کینگ و امونز (1990) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. گروه آزمایش، بسته آموزشی را طی 9 جلسه‌ی 120 دقیقه‌ای دریافت کرد و گروه کنترل مداخله‌ای را دریافت نکرد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک‌متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه آموزش کاربرد عملی مهارت‌های رابطه صمیمانه بر بهبود سبک‌های ارتباطی و ابراز هیجان زنان دارای نارضایتمندی زناشویی اثربخش است.

The Effectiveness of Practical Application of Intimate Relationship Skills on Communication Styles and Emotion Expression in Women with Marital Dissatisfaction

The aim of this study was to investigate the effectiveness of practical application of intimate relationship skills on communication styles and emotion expression of women with marital dissatisfaction. The statistical population included all women with marital dissatisfaction who referred to the consulting centers on 1399 in Ahvaz city. The study sample consisted of 30 women who were selected by purposive sampling and randomly assigned into two of experimental and control groups 15 subjects each. The study design was semiexperimental type with pretestposttest and control group. Christens and Sullaway Communication Patterns Questionnaire (1984), Chong and Hudson (1982) Marital Satisfaction Index and King and Emmons (1990) Emotion Expression Questionnaire were implemented to collect data. The experimental group received the treatment protocol for 9 sessions, 120 minutes each. The control group received none. The results of covariance analysis showed that teaching the practical application of intimate relationship skills has led to the improvement of communication styles and expression of emotion in women with marital dissatisfaction.