نگاه جامعه‌شناختی به اشعار فروغ فرخزاد

جامعه‌شناسی ادبیات، از نگرش‌های نوین به ادبیات است که می کوشد تفسیری علمی و عملی از آثار ادبی ارائه نماید به گونه‌ای که بتوان از آنها به مثابۀ انعکاسی از واقعیات جامعه در حل مسائل و حتی بحران‌های اجتماعی بهره برد؛ توجه به مسائل اجتماعی با انقلاب مشروطیت به عنوان یکی از مولفه های شعری مطرح شد و در شعر نو، توسط نیما و طرفدارانش به اوج رسید و در جریان «سمبولیسم اجتماعی» ادامه یافت. فروغ فرخزاد یکی از شاعران برجستۀ این جریان است که  در دورۀ دوم شاعری توجه ویژه ای به شعر اجتماعی نشان داده است. این پژوهش با هدف بررسی جامعه شناسی اشعار فرخزاد، کوشیده به شیوۀ تحلیلی – توصیفی دیدگاه جامعه شناختی او را نسبت به مسائل اجتماعی بررسی کند. نتایج تحقیق نشان داد: فرخزاد در شعرهای اجتماعی خود در برابر مقوله های اجتماعی عصرش واکنش نشان داده و به عنوان یک منتقد توانست نابرابری های اجتماعی،تضادها،تباهی ها، استبداد، فقر و بی عدالتی و ... را با نمادگرایی و طنزپردازی به بیانی طبیعی و تاثیرگذار بیان کند و تصویری واضح و واقعی از جامعه عصر پهلوی دوم ارائه نمود.

Sociological look To the Poems of Forough Farrokhzad

Sociology of literature is a new perspective to literature that tries to present scientific and practical interpretation of literary works so it can benefit them as a reflection of realties of the society in solving social problems and even the social crisis. Considering the social issues as a poetic factor was introduced with the Constitutional Revolution (Mashrotiyat) and by Nima and his followers pomes reached to a climax and was continued in contemparay "social symbolism". Forough Farrokhzad was one of the prominent poet of this current who payed especial attention to social issues in her second part of her works. This study tried to sociologically analyze Forough Farrokhzad poem by applying analytic –descriptive approach. The results indicated that Forough Farrokhzad in her social poems reacted to her era social issues and as a critic was able to express the social inequalities, conflicts corruptions, despotism, poverty, injustice with symbolism and irony in natural and impressive way and implicated a vivid and clear picture from second Pahlavi’s society.