واکاوی مساله زن در اندیشه ی جبران خلیل جبران و نیما یوشیج

جبران خلیل جبران و نیما یوشیج به عنوان مهمترین نماینده شعری معاصر ایران توجه خاصی به زن دارند. پرداختن هر دو شاعر به مساله زن و مضامین شعری آن مهمترین هدف این پژوهش است. فرضیه های این پژوهش بر این است که جبران و نیما از شاعران معاصری هستند که محور اصلی اشعار آنها زن(معشوقه، همسر،مادر) است؛جبران نسبت به نیما جایگاه والا و رفیعی را برای زن قائل است. محیطی که نیما یوشیج در آن بزرگ شد و پرورش یافت؛ محیطی روستایی بود که زنان در آنجا پا به پای مردان مشغول کار بودند به همین خاطر جایگاه و ارزش اجتماعی پایینی داشتند، اما در اندیشه جبران زن جایگاهی بهتری دارد؛ چرا که جبران در لبنان و آمریکا زندگی می کرد و به اقتضای محیطش که از زندگی ساده و فقیرانه به دور بود، زنان محوریت و ارزش دیگری داشتند.

Analysis of the woman in thought of Gibran Khalil Gibran and Nima Youshij

Gibran Khalil Gibran and Nima Youshij as the most important representative of Iranian contemporary poets were concerned to women issues. To review the both poets addressing the women issue as well as their poetical motifs were the main objectives of this research. The study was was purposed to demonstrate that Nima and Gibran Khalil Gibran were the contemporary poets who in their poems focused on the subject of woman (as mistress, wife and mother). From the perspective of Gibran Khalil Gibran, women’s status were much higher that what Nima tought . The environment where Nima Youshij grew was a rural environment in which the women worked alongside with the men, so they had low social status and value. However, to Gibran Khalil Gibran, women had a better position, because Gibran Khalil Gibran lived in Lebanon and America that women possessed higher social status.