رتبه بندی مناطق تهران از نظر آسیب پذیری اجتماعی در برابر زلزله به کمک مدل تحلیل پوششی داده ها و GIS
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طالعی محمد ,راهنما حسین امیر حسین
|
|
منبع
|
علوم و فنون نقشه برداري - 1391 - دوره : 1 - شماره : 4 - صفحه:91 -104
|
|
چکیده
|
بررسی مخاطرات طبیعی از جمله زلزله در تهران با توجه به پیش بینی های صورت گرفته و تعیین سطح خسارت و آسیب پذیری احتمالی مناطق این شهر، امری اجتناب ناپذیر به نظر میرسد. خوشبختانه در سالهای اخیر، آسیب پذیری فیزیکی و یا انسانی در ابعاد مختلف در مقالات و کارهای پژوهشی متعدد، مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما به دلیل پیچیدگی و عدم وجود اطلاعات کافی، کمتر به عوامل اجتماعی مانند سطح تحصیلات، اشتغال، تراکم و معیارهای مربوط به جمعیت، پرداخته شده است. عوامل اجتماعی در آسیب پذیری انسانی به طور مستقیم دخیل بوده و می بایست در ارزیابی میزان ریسک ناشی از وقوع زلزله و رتبه بندی مناطق مختلف، مورد توجه و تحلیل قرار گیرد. در مقاله ی حاضر، آسیب پذیری اجتماعی با لحاظ نمودن برخی شاخصها و به کمک روش تحلیل پوششی داده ها، مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله، مدل تحلیل پوششی داده ها (dea)، به عنوان یک روش جدید تحلیل چند معیاره، بر روی مناطق مختلف شهر تهران به عنوان واحدهای تصمیم گیری (dmu)، اجرا شده و ضمن ارزیابی قابلیت این روش در تصمیم گیری، مناطق مختلف شهر تهران از نظر آسیب پذیری اجتماعی رتبه بندی شدند. نتایج نشان داد مناطق 22، 9 و 13 دارای کمترین و منطقه ی 4 دارای بیشترین میزان آسیب پذیری اجتماعی در برابر زلزله، می باشند. کاربرد روش dea در مسایل مکانی از موضوعات تحقیق جدید محسوب شده و به صورت خاص، کاربرد آن در تعیین آسیب پذیری ناشی از زلزله برای اولین مرتبه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است.
|
|
کلیدواژه
|
آسیب پذیری اجتماعی ,مدل تحلیل پوششی داده ها ,تصمیم گیری چند معیاره ,تحلیل مکانی
|
|
آدرس
|
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی, استادیار گروه سیستم‌های اطلاعات مکانی , ایران, دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی, دانشجوی کارشناسی ارشد گروه سیستم‌های اطلاعات مکانی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
amirhoseinrahnama36336@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|