ارزیابی روش سرشکنی همزمان در آنالیز پایداری نقاط شبکه ژیودتیک

به منظور کنترل جابجایی در سازه ها و مناطق زمین لغزش در نقشه برداری لازم است شبکه ای متشکل از نقاط کنترل و موضوع طراحی کرده و سپس این نقاط در چندین وهله ی زمانی اندازه گیری شوند. برای تعیین جابجایی نیاز به یک سیستم مختصات می باشد. این سیستم به کمک نقاط ثابت شبکه تعریف می شود. بنابراین نیاز به روشی مناسب برای کشف نقاط پایدار و ناپایدار می باشد. از میان روش های دقیق آشکارسازی جابجایی می توان به روش جدید سرشکنی همزمانی اشاره کرد. تاکنون روش های دیگری همچون مینیمم سازی نرم و تست ثبات کلی شبکه برای این منظور بکار گرفته شده اند. هدف از این مقاله بررسی دقت و حساسیت این روش در 4 وهله ی زمانی با داده های شبیه-سازی شده و نیز مقایسه ی آن با دو روش مینیمم سازی نرم و تست ثبات کلی شبکه با داده های شبیه سازی و واقعی در 2 وهله می باشد. نتایج نشان می دهد هرچه تعداد وهله های زمانی بیشتر باشد، حساسیت روش سرشکنی همزمان برای کشف جابجایی های کوچک افزایش یافته و روش مینیمم سازی نرم مقادیر قابل قبول تری نسبت به تست ثبات کلی شبکه دارد. بعلاوه، در جابجایی با اندازه ی کم سرشکنی همزمان تنها روشی است که قادر به کشف آن می باشد.